DST 135.09km
Czas 06:40
V_AVG 20.26km/h
V_MAX 71.29km/h
Temperatura 31.0°C
Podjazdy 388m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Do Turcji- dzień 8- Płaskość widzę

Sobota, 23 lipca 2011 · dodano: 01.09.2011 | Komentarze 1

Po noclegu u rumuńskiej rodziny robimy sobie śniadanko pod Carrefourem i ruszamy dalej. Czeka nas chyba najnudniejszy kawałek z całej wyprawy. Dojazd do Braiły po płaskich terenach przez jakieś 80km, gdzie jedyne co widać to drogę jak od linijki, naokoło same pola, a do tego żar lejący się z nieba i trochę denerwujący przedni wiatr. Do tego mojemu tyłkowi coś się odwidziało dzisiaj i nie podobało mu się na siodełku;) W Braili zakupy i jedzonko nad Dunajem. Pewien Rumun z synem podprowadza nas na odpowiednią drogę prowadzącą do promu przez Dunaj. Kosztuje nas to raptem jedną leję. Natomiast z drugiej strony Dunaju inny świat. Zaczynają się górki dochodzące do 400-500 m, do tego mokradła, rzeczki, jeziorka. Genialne miejsce! Jedno z najładniejszych na wyprawie. Aż ciężko jechać, bo co chwilę zatrzymuję się żeby zrobić zdjęcie;P Docieramy do Macin- miasteczka, które swym klimatem przypomina włoskie miasteczka śródziemnomorskie. Droga wchodzi na górki, a widoki po dzisiejszych płaskościach ciągle mnie zachwycają:) Na koniec dni jeszcze jakby na podsumowanie piękny zachód słońca. Szukając jeziora do rozbicia namiotu znajdujemy studnię, która jest dobrym miejscem do zrobienia prania i umycia się. Już nie mogę się doczekać widoków na drugi dzień!:)
Dzisiaj też stuknął pierwszy tysiąc na wyprawie:)
W Rumunii ciekawą i przydatną rzeczą są słupki przy drodze na których są odliczane kilometry do następnej większej miejscowości i tak co kilometr- dobre w orientacji względem kolejnych punktów.

Trasa:

Zdjęcia:

Ostatnie spojrzenia na Karpaty © azbest87

Bardzo zróżnicowany krajobraz.... © azbest87

Tutaj można było się zdrzemnąć.. © azbest87

Główny deptak Braiły © azbest87

Braiła © azbest87

Barka na Dunaju © azbest87

Dunaj © azbest87

Dunaj po raz drugi © azbest87

Z drugiej strony Dunaju © azbest87

Marcin © azbest87

Panowie łódkarze;) © azbest87

Górki które na mnie czekają:D © azbest87

Jeziorko gdzieś po drodze © azbest87

Marcin niedaleko Macin © azbest87

Pierwszy tysiąc na wyprawie © azbest87

Nowy ciekawszy krajobraz i ciekawsze górki:D © azbest87

Kategoria Z kimś, Wyprawy, Tu i tam, Fotki, Do Turcji 2011, >100km

DST 189.95km
Teren 2.00km
Czas 07:58
V_AVG 23.84km/h
V_MAX 67.33km/h
Podjazdy 675m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Do Turcji- dzień 7- Największy dystans

Piątek, 22 lipca 2011 · dodano: 20.08.2011 | Komentarze 3

Silny wiatr w nocy, który chciał nam przewrócić namiot nie nastrajał optymistycznie biorąc pod uwagę to co przeżyliśmy z nim dwa dni wcześniej. W końcu ruszamy wcześniej, bo bez śniadania które jemy pod Lidlem- w końcu normalne ceny. Jeszcze lepsze jest to, że wiatr tym razem wieje w plecy!:D Wyjeżdżamy z miasta główną drogą i kierujemy się na południe. Odbijamy jednak w boczne drogi by uniknąć ruchu samochodowego. Tym oto sposobem jedziemy sobie bardzo fajnymi terenami wzdłuż gór. Najpierw jeden podjaździk na który Marcin wjeżdża trzymając się ciężarówki (i tak byłem pierwszy:P), a na drugim na szczycie robimy przerwę na objadanie się mirabelkami:D Spotykamy tam też pierwszych w Rumunii prawdziwych kolarzy. Dwóch gości na szosach z którymi chwilę rozmawiamy. Szybko docieramy do Onesti, gdzie pod sklepem spotykamy starszego gościa, który też sporo jeździ na rowerze. Dostajemy od niego sporo cenny rad co do dalszego ciągu naszej podróży przez Rumunię. Droga się wypłaszcza, ale dalej jedziemy wśród gór tylko że doliną rzeki w dół. Zachodzące powoli słońce nadaje okolicy przepięknych kolorów, a pojawiające się co kawałek pola słoneczników dodają uroku. Ciekawostką tutaj są wyschnięte koryta rzek. W końcu docieramy do Focsani, gdzie pytamy o możliwość noclegu na plebanii jedynego kościoła katolickiego, jednak nie ma proboszcza a wikary się nie zgadza, ale proponuje nam pokazanie lasu gdzie będziemy mogli przenocować. W ten sposób wyjeżdżamy 5 km za miasto. Po obejrzeniu miejsca jednogłośnie decydujemy, że spać tam nie będziemy;) Wtedy podjeżdża do nas Rumun na rozwalającym się rowerku i proponuje nam noclegu u siebie na ogródku. Ostatecznie śpimy na podłodze u niego w domu. Poznajemy jego rodzinę i zostajemy nakarmieni. Chociaż była to biedna rodzina zostaliśmy przez nich przyjęci bardzo serdecznie- takie rzeczy najbardziej się docenia.

Trasa:

Zdjęcia:

Góry w Piatra Neamt © azbest87

Z takimi widokami to można jeździć:) © azbest87

Bryczka to dość często spotykany środek transportu w Rumunii © azbest87

Rumuński kościół © azbest87

Podjaździk za nami © azbest87

Nie raz spotykaliśmy ukryte w lasach monastyry © azbest87

Karpaty po raz kolejny © azbest87

Zrywanie mirabelek:D © azbest87

Spotkani kolarze © azbest87

Gdzieś za Onesti © azbest87

Nad rzeczką- też gdzieś za Onesti © azbest87

Słoneczko © azbest87

Rumuński krajobraz © azbest87

Kategoria >100km, Do Turcji 2011, Fotki, Tu i tam, Wyprawy, Z kimś

DST 115.29km
Teren 1.00km
Czas 07:05
V_AVG 16.28km/h
V_MAX 47.57km/h
Podjazdy 828m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Do Turcji- dzień 5- Dzień próby

Środa, 20 lipca 2011 · dodano: 19.08.2011 | Komentarze 0

Pobudka po 8. Do 2 w nocy prałem rzeczy, więc średnio wyspany. Do tego z roweru zrobiłem wieszak na ubrania, które niestety nie zdążyły wyschnąć tak więc będę jechał jako suszarka. Porządne śniadanie, pamiątkowe zdjęcia i ruszamy. Do granicy droga idzie mozolnie pod wiatr, który zaczyna dzisiaj porządnie dokuczać. W końcu jednak się doturlaliśmy do granicy, która idzie sprawnie. W Sierecie po rumuńskiej stronie wymieniamy trochę pieniędzy na leje rumuńskie i ruszamy zobaczyć Rumunię. Początek jednak nie taki łatwy. Męczący wiatr z rana teraz zamienia się w istny huragan, który wieje nam prosto w twarz. Do tego interwałowy teren wcale nie pomaga w posuwaniu się na przód. Wiatr tak się wzmaga, że dochodzi do tego iż jadąc z górki musiałem pedałować by osiągnąć prędkość 18 km/h :O Normalnie jakaś masakra! Na domiar złego przed nami drogi niczym od linijki i naokoło tylko pola. Przerwa pod stacją benzynową ponieważ z gorąca Marcina zaczyna boleć głowa. Wystarczyła chwila by zasnął na trawniku;) W dalszej drodze odbijamy kawałek w bok by zobaczyć zabytkowy monastyr w Patrauti (wpisany na listę UNESCO). Za Suczawą zaczyna się ciekawsza droga z racji ładniejszych krajobrazów z widokami na góreczki i jeziora. Ostatecznie docieramy do Falticeni. Pokierowani przez tutejszych trafiamy nad jezioro gdzie podobno możemy się rozbić. Niestety trawa sięgająca mi powyżej pasa nie zachęca do rozbijania namiotu, dlatego nocleg znajdujemy w trochę innym miejscu. Na budowie domów po przeciwnej stronie drogi. Przynajmniej zdążyliśmy tam uciec przed burzą, która chwilę później się rozpętała. Noc spędziliśmy w jednym z domów. Nie trzeba było rozbijać namiotu i mieliśmy sucho nad głowami:)
Po średniej prędkości najlepiej widać jak dzielnie wiatr dzisiaj walczył z nami;)

Trasa:

Zdjęcia:

Jeszcze na Ukrainie © azbest87

Rumunia wita © azbest87

Monastyr w Sirecie © azbest87

Droga tak wyglądała przez kilkadziesiąt kilometrów © azbest87

Zabytkowy monastyr w Patrauti © azbest87

I jego wnętrze © azbest87

Widok na Suczawę © azbest87

Krajobrazy za Suczawą © azbest87

Kategoria >100km, Do Turcji 2011, Fotki, Tu i tam, Wyprawy, Z kimś

DST 140.32km
Teren 2.00km
Czas 07:05
V_AVG 19.81km/h
V_MAX 49.42km/h
Podjazdy 710m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Do Turcji- dzień 4- Ukraińscy Polacy

Wtorek, 19 lipca 2011 · dodano: 18.08.2011 | Komentarze 1

Wyspani, po dobrym śniadanku ruszamy razem z księdzem w stronę wyjazdu z Kołomyi. Po drodze mamy jeszcze okazję zobaczyć stary polski cmentarz, gdzie można było znaleźć nagrobki nawet z przed 150 lat. Robimy sobie też przerwę w kawiarence internetowej i śmigamy dalej denerwującą drogą góra- dół. W końcu odbijamy na południe, jednak mylimy zjazd przez co nadrabiamy sporo kilometrów. W końcu przez płaskie tereny z ładnymi i zadbanymi domami docieramy do podnóży Karpat Ukraińskich. W końcu piękne widoki i porządny podjazd, a na szczycie.. płasko;) Kilometry w końcu jakoś sprawnie zaczynają lecieć i szukając miejsca na nocleg docieramy do Stróżyńca. Na miejscu o dziwo udaje się jeszcze znaleźć kościół katolicki i polskich księży. Między innymi kleryka z osiedla na którym mieszkam, oraz księdza z okolic Rzeszowa. Ponadto poznajemy kilku Polaków żyjących na Ukrainie z którymi spędzamy wieczór. Jeszcze krótki artykuł do tutejszej gazety, jedzenie, pranie i można iść wygodnie spać.

Mapa:

Zdjęcia:

Stary polski cmentarz w Kołomyi © azbest87

Cyrylica w dalszym ciągu jest dla mnie zagadką;) © azbest87

Linia telefoniczna:) © azbest87

Kolejan stara cerkiew- nie byłem w stanie popamiętać gdzie co jest;) © azbest87

Jedziemy sobie jedziemy.. © azbest87

Zaczynają się widoki na Karpaty © azbest87

W tej części Ukrainy prawie przy każdym domu była taka zdobiona studnia © azbest87

Most © azbest87

Widok z mostu © azbest87

Takie sprzęty nie raz widzieliśmy © azbest87

Wnętrze przydrożnej kapliczki © azbest87

Przerwa przy źródełku © azbest87

Ładne widoczki na góry © azbest87

Kolejna świątynia tym razem z krzywą wieżą;) © azbest87

Kategoria >100km, Do Turcji 2011, Fotki, Tu i tam, Wyprawy, Z kimś

DST 107.80km
Teren 1.00km
Czas 05:35
V_AVG 19.31km/h
V_MAX 52.88km/h
Podjazdy 669m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Do Turcji- dzień 3- Klimat Kołomyi

Poniedziałek, 18 lipca 2011 · dodano: 18.08.2011 | Komentarze 0

Noc tak niejaka z racji grupy Ukraińców bawiących się opodal naszego namiotu i Łady szarżującej zaraz obok. Na szczęście w końcu sobie odpuścili. Rano całe jezioro spowite we mgle co wyglądało niesamowicie. Porobiłem parę fotek i na rozbudzenie oczywiście skok do wody:)
Trasa na początku też nie zachwyca, ale później pojawia się fajna góreczka:) i zjazd do Iwano-Frankowska. Miasto typowe dla Ukrainy, które raczej nie ma zbyt wiele ciekawego do zaoferowania dla przejezdnych. Wyjazd z miasta okropny- droga jak od linijki, żar z nieba i od asfaltu, a na około płasko- normalnie tragiczny odcinek. W połowie drogi do Kołomyi stajemy na dobry obiad w jakiejś restauracji i dopadamy tam na chwilę internet. Kilka km przed Kołomyją spotykamy jakiegoś Ukraińca mówiącego dobrze po polsku, który nawet zapraszał nas na nocleg do siebie, ale zachowywał się co najmniej dziwnie, więc po pamiątkowym zdjęciu udało się nam wykręcić. Wjeżdżamy do Kołomyi. Miasteczko inne niż wszystkie. Wyglądało jak nie Ukraina;) Zadbane, odnowione i spokojne, a gdy wjechało się w jego uliczki można było poczuć specyficzny klimat niczym w polskim miasteczku z przed wojny. Świetne miejsce. Tam udaje się znaleźć kościół z pod którego ludzie prowadzą nas do polskiego księdza. Udaje się znaleźć nocleg na plebani. Ks. Kazimierz oprowadza nas po miasteczku i razem spędzamy bardzo fajny wieczór na rozmowach o wszystkim:)

Z ciekawostek mogę napisać, że udało mi się dziś kupić jakiś napój który w smaku przypominał lata świetności legendarnej gumy Turbo:D Ponadto na Ukrainie praktycznie nie ma żadnych napoi niegazowanych, wyłącznie soki. Natomiast jeśli chodzi o samochody to auto bez przyciemnionych szyb na Ukrainie to chyba nie auto:P Praktycznie każdy pojazd takowe posiada zaczynając od starych Ład kończąc na Audicach prosto z salonu. No i oczywiście podniesione podwozie- inaczej nie poradziłby sobie na tych drogach;)

Mapa:
#

Foty:

Zamgleni wędkarze © azbest87

Marcin w wodzie © azbest87

Czas się pakować © azbest87

Piękny przykład rzeźby socjalistycznej;) © azbest87

Jedna z mijanych cerkwi © azbest87

I kolejna- tym razem nowszy model;) © azbest87

Zielona Ukraina © azbest87

Widok na miasto z balkonu plebani © azbest87

Na rynku w Kołomyi © azbest87

Kategoria >100km, Do Turcji 2011, Fotki, Tu i tam, Wyprawy, Z kimś

DST 125.04km
Teren 1.00km
Czas 06:23
V_AVG 19.59km/h
V_MAX 48.48km/h
Podjazdy 861m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Do Turcji- dzień 2- Namiot na wyspie

Niedziela, 17 lipca 2011 · dodano: 17.08.2011 | Komentarze 3

Wyspani wstajemy na 9 na śniadanie przy którym możemy porozmawiać z księdzem Władysławem- kierownikiem seminarium, oraz księdzem profesorem teologii z Paryża, który okazał się bardzo fajnym i inteligentnym gościem:) Przed odjazdem poznajemy jeszcze pewnego Australijczyka i ruszamy z powrotem do Lwowa. Tu okazuje się, że wydostanie się z miasta w zamierzonym kierunku nie jest takie łatwe. Kierowani przez tutejszych cały czas jedziemy w innym kierunku nadrabiając sporo kilometrów na plątanie się po drogach Lwowa. W końcu prowadzeni przez ukraińską policję pod prąd wjeżdżam na odpowiednią drogę spotykając jeszcze Ukraińca bardzo dobrze mówiącego po polsku.
Słońce zaczyna co raz bardziej przypiekać, a my po małych góreczkach powoli kierujemy się na Iwano-Frankowsk. Przez problemy z nawigacją jedziemy drogą odbiegającą trochę na wschód od naszych początkowych ustaleń. Górki co raz ciekawsze, raz po raz pojawią się hopki po 10%, ale wszystkie dość niskie. Trasa zmienia się już w całkowicie interwałową- cały czas jazda góra- dół. Przez Rohatyń docieramy do miejscowości Bursztyn i kierujemy się nad jezioro, które się tam znajduje. Brzeg jeziora okazuje się idealnym miejscem do noclegu, a woda dość ciepła, więc spędziłem w niej kilkadziesiąt minut:) Przez mostek dostajemy się na małą wyspę i tam rozbijamy namiot. Przez Ukraińców zostaliśmy jeszcze poczęstowani smażonym okoniem z jeziora:)
Rano rozwiązała się też zagadka bolących kolan. Za słabo zacisnąłem zacisk i obniżyła się sztyca. Po poprawieniu jechało się już idealnie:)

Mapa (bez uwzględnienia błądzenia po Lwowie):

I trochę fotek:

We Lwowie © azbest87

Mury we Lwowie © azbest87

Kościół we Lwowie © azbest87

Odpust?;) © azbest87

Panowie Policjanci którzy nas wyprowadzili na odpowiednią drogę © azbest87

Zaczynają się ciekawsze góreczki © azbest87

Kolejna hopka za nami © azbest87

Kaplica gdzieś przy drodze © azbest87

Ukraiński krajobraz © azbest87

Elektrownia nad jeziorem © azbest87

Kategoria >100km, Do Turcji 2011, Fotki, Tu i tam, Wyprawy, Z kimś

DST 117.15km
Czas 06:22
V_AVG 18.40km/h
V_MAX 41.55km/h
Podjazdy 779m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Do Turcji- dzień 1- Zaczynamy!

Sobota, 16 lipca 2011 · dodano: 17.08.2011 | Komentarze 2

Czas zacząć przygodę, a początek dość intensywny. Najpierw mnóstwo załatwień w związku z akcją, więc pakowanie się trwało do późna w nocy. Spakowany rower ważył 44 kg! :O Cztery godziny snu i po 5 trzeba było wstać na pociąg do Przemyśla. Razem ze mną i Marcinem jadą nasi znajomi, którym każdemu z osobna i wszystkim razem chciałem serdecznie podziękować za obecność i pożegnanie:) Na rynku w Przemyślu pojawiamy się po 8 i chwilę później zaczynają się pojawiać kolejne osoby. Znajomi, nasze rodziny dziennikarze, Wojak Szwejk, grupa motocyklistów, no i oczywiście Wiktoria z rodzicami. Ogólnie spora grupa się zebrała, a z każdym chciało się przywitać i zamienić kilka słów. Jeszcze pamiątkowe zdjęcia, ostatnie wywiady i ustawiamy się w kolumnie do ruszenia przez miasto.
Wyjazd z Przemyśla, aż do Medyki z eskortą policji i sznurem motocyklistów w mocnym tempie narzuconym przez radiowóz;) Przebicie się przez granicę gdzie jeszcze nagrywaliśmy resztę materiału do TV też poszło dość szybko. Jeszcze spotykamy podróżnych wybierających się w góry i nad Morze Czarne, jak również dwie pary sakwiarzy powracających z Mołdawi i Ukrainy. I w końcu przekraczamy granicę. Czas na Ukrainę. Zaczyna się inny świat. Obok siebie jeżdżą Łady i Audi A8. Wszystkie obowiązkowo z przyciemnionymi szybami- to taki standard na Ukrainie. Na stacji benzynowej spotykamy motocyklistów ze Szwajcarii, którzy dołączają się do naszej akcji. Niedaleko miasta Horodok robimy godzinkę przerwy na spanie w polach żeby odespać trochę ostatnią intensywną noc. W końcu dojeżdżamy do Lwowa. Droga którą pokonaliśmy przekonuje mnie, żeby nigdy więcej nie narzekać na polskie drogi. Z tego odcinka pamiętam głównie to, że patrzyłem pod koła, żeby omijać dziury.
Sam Lwów jak wszem i wobec wiadomo jest bardzo ładnym miastem i ja tylko podtrzymuje to zdanie. W centrum mnóstwo wszelkich zabytków. Tylko wszechobecna i nierówna kostka brukowa nieźle potrafi wytrząść, a jej remonty i wymiana porządnie spowolnić przy przejeździe przez miasto. Niestety byliśmy tam dość późno, więc zbytnio nie zwiedziliśmy, ale to miasto nie jest tak daleko, więc na pewno jeszcze je odwiedzę:) Ponadto wcześniej musieliśmy znaleźć kantor i kupić bilety na powrót (bilety na pocią z Krymu w lecie trzeba rezerwować miesiąc wcześniej). Niestety okazuje się, że już nie było wolnych miejsc, więc ostatecznie decydujemy się na powrót przez Odessę. To była jedna z możliwości zależna od tego kiedy będziemy wracać, a że bilety na pociągi na Ukrainie bardzo tanie to mogliśmy sobie na to pozwolić- najwyżej przepadną.
W centrum znajdujemy katedrę rzymsko- katolicką i jeden z księży zaprasza nas na nocleg do seminarium i domu rekolekcyjnego w Brzuchowie opodal Lwowa. Tak więc przy zapadającym zmroku ruszamy w tamtą stronę, co kończy się szukaniem odpowiedniej drogi w nocy w ukraińskim lesie- niezły początek:P Ostatecznie jednak udaję się trafić, dzięki czemu mam nockę w dobrych warunkach i miękkich łóżkach.
Na koniec dnia bolą mnie trochę kolana. Myślałem że to z powodu obciążenia roweru. Na drugi dzień się wyjaśniło czemu;)

Trasa bez uwzględnionego plątania się po Lwowie:

Parę zdjęć:

Oczekiwania na rynku w Przemyślu © azbest87

I już po ukraińskiej stronie:) © azbest87

Cyrylica wita;) © azbest87

Czas na drzemkę! © azbest87

Pod dworcem we Lwowie © azbest87

W centrum Lwowa © azbest87

Opera we Lwowie © azbest87

Kategoria >100km, Do Turcji 2011, Fotki, Tu i tam, Wyprawy, Z kimś

DST 164.34km
Teren 1.00km
Czas 07:53
V_AVG 20.85km/h
V_MAX 67.96km/h
Temperatura 26.0°C
Podjazdy 1257m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Z Zakopca do Krakowa

Poniedziałek, 11 lipca 2011 · dodano: 13.07.2011 | Komentarze 7

Czas wracać. Znajomi mieli jeszcze pójść na delikatną trasę, a ja odpuściłem sobie powrót do Rzeszowa i zamiast tłuc się z powrotem postanowiłem pojechać do Krakowa. Stamtąd już wspólnie mieliśmy wrócić pociągiem.
Miałem sporo czasu, wiec wybrałem się jeszcze lekko w bok, żeby zahaczyć o Słowację:) a tam niespodzianka- udaje mi się przebić dętkę mimo założonego Schwalbe Marathona z wkładką antyprzebiciową. Pięciocentymetrowy zardzewiały gwóźdź nie daje najmniejszych szans mojej dętce. Jednak szybko go wyciągam. Słyszę syk i tyle. Powietrze przestaje uchodzić, więc siadam i jadę dalej. Okazuje się że powietrze schodzi, ale bardzo wolno. Nie chce mi się teraz zmieniać dętki, więc jadę dalej. Później dopompowałem ze trzy razy i przejechałem tak z 60 km. W końcu podczas przerwy na bułeczki zmieniam oponę.
Niby miało być z górki, ale po drodze trzeba było się wspiąć na kilka przełęczy z fajnymi widoczkami:)
Problem z przejazdem miałem przed Myślenicami, bo nie widziałem innej drogi niż zakopianka na której pojawił się zakaz jazdy rowerem. No cóż inaczej się nie dało;) więc przebiłem się do Myślenic i później już cały czas prosta droga na Kraków.
Na miejscu byłem dość wcześnie, więc posiedziałem dłuższy czas na rynku, gdzie miałem między innymi piękną tęczę:)
Później dotarli znajomi i już razem wróciliśmy PKP do Rzeszowa. Na koniec jeszcze przejazd z dworca do domu.

Mapa:

Kilka zdjęć:

Jak Zakopane to nie może zabraknąć widoku na tą górę:) © azbest87

Tatrzańskie klimaty © azbest87

Słowacja wita © azbest87

Tatrzańska krowa;P © azbest87

Piękne widoczki:) © azbest87

Najpierw 12% do góry, a później tyle samo w dół © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Tu i tam, Wyprawy, Przewyższenia>1000m

DST 247.79km
Czas 11:26
V_AVG 21.67km/h
V_MAX 72.72km/h
Temperatura 28.0°C
Podjazdy 2040m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Spontaniczne Zakopane, czyli bicie rekordu po raz kolejny

Sobota, 9 lipca 2011 · dodano: 13.07.2011 | Komentarze 4

W sumie cały ten wyjazd wyszedł dość nieoczekiwanie dosłownie niecałe dwa dni wcześniej. Znajomi jechali do Zakopca, więc stwierdziłem, że na weekend też mogę się wyrwać:)
Trasa w jeden dzień do Zakopanego chodziła mi po głowie już jakiś czas, a teraz miałem ku temu najlepszą okazję. Zładowałem cały dobytek z namiotem na czele i ruszyłem o 5:20 z pod bloku.
Początek to jazda przez 3 godziny w mega mgle. Jeszcze nigdy mi się nie zdarzyło w takiej jeździć. Widoczność chwilami spadała poniżej 40-50 metrów, a w powietrzu była taka wilgotność, że cały czas na mnie osadzały się krople rosy. Przez to robiło się trochę chłodnawo i nie mogłem się rozkręcić.
W końcu jednak przed Jasłem mgła odpuściła, a przyjemne słoneczko tylko zachęcało do jazdy.
W Gorlicach zrobiłem sobie przerwę u Pauliny i po tym odpoczynku ruszyłem w dalszą trasę zmierzyć się z co raz większymi górkami.
Dwie większe górki pokonuje w spokojnym tempie razem z jakimś innymi rowerzystą, a na zjeździe rozpędzam się do ponad 70 km/h.
W międzyczasie jeszcze udało się spotkać z kumplami, którzy właśnie wracali z Krościenka, więc było chwilę przerwy na gadanie;)
Następnie raczej szybko przemknąłem przez Nowy i Stary Sącz pedałując w stronę Krościenka nad Dunajcem. Upał powoli dawał się we znaki, ale jechało się i tak bardzo fajnie i ciągle czułem się dobrze.
Podjazd na przełęcz Snozka poszedł mozolnie, ale sprawnie, zresztą tak jak i kolejne kilka hopek wzdłuż Jeziora Czorsztyńskiego. Tutaj po raz pierwszy mogę oglądać w oddali widok Tatr.
Ostatnie dwie godziny jazdy pod względem kondycyjnym idą dobrze, gorzej z moim tyłkiem, który ewidentnie ma już dość przebywania na siodełku. To dlatego, że przez całą trasę miałem raptem z półtorej godziny przerw. Jednak w końcu udaje się dotrzeć do Zakopanego (część drogi z Nowego Targu jadę za traktorem z sianem ku uciesze dzieci, które siedziały na górze:P).
Na miejscu trochę szukania kempingu na którym są znajomi z racji, że po drodze padła mi komórka, ale w końcu udaje się wspólnie odnaleźć.

Całość trasy poszła dość sprawnie mimo sporej ilości przewyższeń i rekordowego dystansu. Okazało się, że najsłabszym punktem w takich trasach jest mój tyłek, który po około 8-9 godzinach na siodełku miał dość mimo, że siły w nogach cały czas dopisywały.

To ostatnie takie trasy przed wyjazdem do Turcji, który już w sobotę! Forma jest, teraz żeby tylko reszta się poukładała tak jak chcę:)

Mapa:

Trochę zdjęć z trasy, chociaż robiłem ich raczej mało:

Na dodatek jeszcze parę sztuk z niedzieli, gdy wyszliśmy ze znajomymi Doliną Pięciu Stawów, następnie na Szpiglasowy Wierch i zejście do Morskiego Oka.

5000 stuknęło:D

Kategoria >100km, >200km, Fotki, Tu i tam, Wyprawy, Przewyższenia>1000m

DST 235.73km
Teren 10.00km
Czas 09:32
V_AVG 24.73km/h
V_MAX 61.85km/h
Temperatura 20.0°C
Podjazdy 1968m
Sprzęt Bratowa szosa
Aktywność Jazda na rowerze

Nowy rekord dystansu, czyli zwiedzanie Pogórza Przemyskiego i Gór Słonnych

Poniedziałek, 27 czerwca 2011 · dodano: 28.06.2011 | Komentarze 8

Co prawda pobity tylko o 5 km, ale jednak sowity dystans został dzisiaj pokonany z niezłą ilością przewyższeń.

Ogólnie trasa i ten wypad wyszedł dość spontanicznie. Od paru dni miałem ochotę na taką długą trasę, ale dopiero w niedziele wieczorem stwierdziłem, że na drugi dzień jadę i jeszcze rano układałem trasę w grubsza:P

Wymieniłem się z bratem rowerami i śmignąłem na szosie pozwiedzać trochę górek. Co prawda w ogóle nie jestem przyzwyczajony do tego roweru co później się dało odczuć (zwłaszcza przez mega niewygodne siodło:P), ale nawet taką trasę udało się pokonać mimo to.

Ogólnie na trasie to nie dystans, ani przewyższenia mnie wymęczyły tylko: po pierwsze wiatr, który dał mi nieźle w kość przez ponad pół trasy, a po drugie odcinki które musiałem pokonać na szosie w terenie- wytrzęsło mnie niemiłosiernie:P
Na szczęście umiem już zachować się na takiej trasie i odpowiednio o siebie zadbać, więc nie miałem po drodze żadnych kryzysów:) Tylko wkradła się trochę monotonia, gdy od Sanoka musiałem jechać bo mega wmordewind, gdzie prędkość nie przekraczał 23 km/h. Ogólnie tempo dostosowane do trasy, więc raczej się oszczędzałem. Zresztą w terenie na szosie nie da się poszaleć, a część z dróg którymi jechałem była tak dziurawa, że miałem prawdziwy rowerowy slalom;)

A co do trasy i przygód w jej czasie to niżej mała (no może nie taka mała:P) relacja.
Na początek postanowiłem sobie zrobić rozgrzewkę, więc pojechałem sobie przez Słocinę do Chmielnika i później w Zabratówce przez górą na serpentyny w Dylągówce, gdzie na górze o mało nie rozjechał mnie samochód (podniósł mi trochę ciśnienie). To dobrze znane mi tereny, więc jakoś to przeleciałem chociaż jechało się dość ciężko. Dopiero po 40 km (przed Dynowem) zacząłem się rozkręcać i jechało się już co raz lepiej:) Droga na Przemyśl jak zawsze fajna, bo zaraz za Sanem znajduje się malowniczy Park Krajobrazowy Pogórza Przemyskiego. Na drugą stronę Sanu postanowiłem się przedostać w Krzywczy i uczyniłem to przy pomocy promu z którego były genialne widoki:) Kawałek za promem okazało się, że mam do pokonania parę km drogą, której lata świetności dawno już minęły. Po kilku kilometrach wstrząsów docieram do Olszan na drodze do Przemyśla, gdzie po raz pierwszy się stołuje przy pobliskim sklepie zjadając swój zapas kanapek. Odbijam w boczną drogę na Brylińce mając nadzieję, że przedostanę się do Huwnik. No i nawet się udało tylko, że po drodze musiałem zaliczyć kilkukilometrowy podjazd (około 250 m przewyższenia) leśnym szutrem co na kolarce wcale łatwe nie było. Po dziurach dostaje się na skraj górki z której roztacza się piękny widok między innymi na masyw Suchego Obycza i Kalwarię Pacławską. Stąd kieruje się na Posadę Rybotycką, gdzie znajduje się jeden z celów wyjazdu, czyli cerkiew obronna św. Onufrego. Dalej kieruje się na zachód kompletnie odludnymi terenami- i to mi się podoba:D Uwielbiam tak jeździć. Poruszam się przez kilka wsi, które już nie istnieją, a ich jedynymi śladami są trochę zarośnięte i zdziczałem drzewa owocowe z dawnych sadów. Bardzo klimatyczne miejsca:) W końcu docieram do głównej drogi i kieruje się w stronę Gór Słonnych walcząc z wiatrem i oglądając po drodze kilka cerkwi. W Tyrawie Wołoskiej robię zakupy i zaczynam podjazd na serpentyny prowadzące na Góry Słonne (kolejny cel tego wyjazdu). Podjazd chwilę się ciągnie, ale bez przeszkód docieram na przełęcz (620m) mając wcześniej świetne widoki krajobrazowe. Na szczycie niefortunnie przechylam się podczas zatrzymywania na stronę z której jestem wpięty, więc przy zerowej prędkości kończę z wywrotką w kupie błota;P Sam z siebie się śmiałem, gdy widziałem się w połowie pokrytego błotem:P Zjeżdżam kawałek w dół i robię sobie przerwę przy punkcie widokowym. Widoki stamtąd genialne. Całe Bieszczady było widać jak na dłoni. W końcu ruszam tyłek i delektuje się zjazdem pozostałą częścią serpentyn, które się ciągną na niemal 300 m różnicy wysokości. Od Sanoka znowu zaczyna się męka pod wiatr i dopiero za Lutczą, gdzie wbijam się za koparkę zaczyna jechać się lepiej i wiatr trochę mniej przeszkadza. Jeszcze tylko wizyta u babci na obiadku i do Rzeszowa. Na koniec zahaczyłem Olszynki nad Wisłokiem, bo tam akurat przebywali moi znajomi, dlatego powrót do domu już całkiem późno, a tak to bez problemu wyrobiłbym się za dnia:)

Mapa:

Dla wytrwałych czas na kupę zdjęć:)

Kategoria >100km, >200km, Fotki, Tu i tam, Przewyższenia>1000m, Szosa

Dystans całkowity:	24366.60 km (w terenie 1396.00 km; 5.73%)
Czas w ruchu:	1105:29
Średnia prędkość:	22.04 km/h
Maksymalna prędkość:	81.40 km/h
Suma podjazdów:	184024 m
Maks. tętno maksymalne:	178 (95 %)
Maks. tętno średnie:	155 (83 %)
Suma kalorii:	260561 kcal
Liczba aktywności:	186
Średnio na aktywność:	131.00 km i 5h 56m
Więcej statystyk

Azbestowy

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

>100km

Do Turcji- dzień 8- Płaskość widzę

Sobota, 23 lipca 2011 · dodano: 01.09.2011 | Komentarze 1

Do Turcji- dzień 7- Największy dystans

Piątek, 22 lipca 2011 · dodano: 20.08.2011 | Komentarze 3

Do Turcji- dzień 5- Dzień próby

Środa, 20 lipca 2011 · dodano: 19.08.2011 | Komentarze 0

Do Turcji- dzień 4- Ukraińscy Polacy

Wtorek, 19 lipca 2011 · dodano: 18.08.2011 | Komentarze 1

Do Turcji- dzień 3- Klimat Kołomyi

Poniedziałek, 18 lipca 2011 · dodano: 18.08.2011 | Komentarze 0

Do Turcji- dzień 2- Namiot na wyspie

Niedziela, 17 lipca 2011 · dodano: 17.08.2011 | Komentarze 3

Do Turcji- dzień 1- Zaczynamy!

Sobota, 16 lipca 2011 · dodano: 17.08.2011 | Komentarze 2

Z Zakopca do Krakowa

Poniedziałek, 11 lipca 2011 · dodano: 13.07.2011 | Komentarze 7

Spontaniczne Zakopane, czyli bicie rekordu po raz kolejny

Sobota, 9 lipca 2011 · dodano: 13.07.2011 | Komentarze 4

Nowy rekord dystansu, czyli zwiedzanie Pogórza Przemyskiego i Gór Słonnych

Poniedziałek, 27 czerwca 2011 · dodano: 28.06.2011 | Komentarze 8