DST 99.40km
Czas 03:57
V_AVG 25.16km/h
V_MAX 61.20km/h
Temperatura 19.0°C
Kalorie 3385kcal
Podjazdy 2170m
Sprzęt FORT
Aktywność Jazda na rowerze

Najtrudniejszy szosowy podjazd w Polsce- Przełęcz Karkonoska

Środa, 1 czerwca 2016 · dodano: 06.06.2016 | Komentarze 1

Tygodniowy urlop prawie w całości spędzony z żoną w Szklarskiej Porębie i okolicach. Co prawda nie miałem w planach zbytnio jeżdżenia na rowerze, ale jedną rzecz musiałem zrobić- wjechać na Przełęcz Karkonoską uznawaną za najtrudniejszy szosowy podjazd w Polsce! Specjalnie po to zabrałem ze sobą szosę na urlop i przewiozłem ją przez ponad pół Polski:P
Wiedziałem że na góralu pewnie nie miałbym dużych problemów z jej zdobyciem chociaż profile straszyły nachyleniem dochodzącym do 29%, ale skoro podjazd szosowy to postanowiłem go zdobyć na szosie:) To było większe wyzwanie!
Pogoda tego dnia nie rozpieszczała, ale po małej rozgrzewce dało się bez problemu jechać w krótkim rękawku. Na początek wyjazd ze Szklarskiej czyli 6 km z górki, po czym odbijam w stronę Podgórzyna, gdzie zaczyna się podjazd z wysokości około 350 m. Początek w kierunku Przesieki spokojny i jedzie się bez problemu. W Przesiece nachylenie trochę wzrasta, ale dzięki serpentynom jedzie się dość przyjemnie. Dopiero gdy kończą się zabudowania, a droga wchodzi do lasu zaczyna się pierwsza poważna stromizna. Nachylenie osiąga już poważne wartości (spokojnie dochodzi do 20%) i nie odpuszcza, a ja jestem zmuszony zacząć jeździć przysłowiowym wężem żeby nie zajechać się w połowie podjazdu;) Dojazd od drogi sudeckiej to chwila wytchnienia, ale już widzę co mnie czeka dalej.. Jadę dalej, a przede mną poważna ściana, więc znowu trochę zygzakiem. Po pewnym czasie podjazd trochę odpuszcza i jedzie się dużo łatwiej, ale to tylko cisza przed burzą. Mniej więcej 2 km przed końcem zaczyna się ściana i nie odpuszcza już do samej przełęczy. W końcu po godzinie jazdy melduję się na Przełęczy Karkonoskiej (1198 m) i podjeżdżam jeszcze kawałek do schroniska Odrodzenie osiągając wysokość 1236 m i prawie 900 przewyższenia na podjeździe co nie jest raczej spotykane w Polsce (poza wybranymi szlakami w terenie).
Podjazd trudny i dość długi z kiepskim asfaltem w drugiej części, ale najgorsze dla mnie były te najbardziej nachylone odcinki, ponieważ przy blacie z przodu 34 zęby i zębatce z tyłu 28 takie ściany stają się prawdziwym wyzwaniem i chwilami trzeba mocno przepychać korbami, albo jechać zygzakiem.
Na szczycie stwierdziłem że powrót zrobię sobie przez Czechy, ponieważ pogoda nie straszyła za bardzo deszczem, a do tego po czeskiej stronie jest piękny i szeroki asfalcik. Natomiast zjazd po polskiej stronie to byłaby trochę mała przyjemność. Na szczycie spotykam jeszcze dwóch kolarzy z klubu Tarnovia Tarnowo Podgórne, ale robię jeszcze zdjęcia a oni zjeżdżają. Na dole się spotykamy i już razem ruszamy w poszukiwaniu drogi powrotnej do Polski. Chłopaki są na obozie i robią sobie trening, a ja tylko próbowałem utrzymać się u nich na kole;) W ten sposób przejechałem w mocnym tempie prawie do polskiej granicy gdzie pod sklepem na skraju Harrachova się rozdzieliliśmy, ponieważ chciałem zdążyć przez burzą która zaczęła wychodzić. Wturlałem się na Przełęcz Szklarską i przez Polanę Jakuszycką skierowałem się na zjazd do Szklarskiej Poręby. Stąd miałem mieć już tylko w dół. Co prawda deszcz mnie nie złapał, ale cały zjazd był mokry po jakiejś ulewie która przeszła zapewne przed chwilą. Starałem się zbytnio nie szaleć, ale i to nie wystarczyło i na dużej agrafce w prawo nawet nie wiem kiedy uciekło mi przednie koło, a ja skończyłem z kilkumetrowym szlifem po asfalcie. Straty: obtarcie z prawej strony na ręce i nodze (na szczęście nie duże) oraz mocno stłuczony i obdarty tyłek, do tego zdarta od asfaltu tylna przerzutka, wygięty hak, całkowicie rozdarta owijka (aż zostały ślady na kierownicy pod spodem) i lekko obtarty telefon który miałem w bocznej kieszeni plecaka. Tenże plecak wziął na siebie chyba większość tarcia po asfalcie, więc większych ran na szczęście nie miałem.
Jak już się pozbierałem to reszta zjazdu wręcz emeryckim tempem. Na koniec jeszcze sztywna ścianka pod pensjonat i można odpocząć, bo sporo przewyższeń dzisiaj nastukałem.

Widoki w Przesiece © azbest87

Wjazd od lasu i za chwilę pierwszy ostrzejszy kawałek © azbest87

Przełęcz Karkonoska zdobyta © azbest87

Widoki pod schroniskiem Odrodzenie- wyjechałem powyżej chmur:) © azbest87

I jeszcze widoki na pobliskie szczyty © azbest87

Kolarze spotkani na przełęczy © azbest87

Po czeskiej stronie przełęczy piękny asfalcik i schroniska jedno za drugim © azbest87

Cisnę za gośćmi z Tarnovi przez czeskiej drogi © azbest87

W drodze powrotnej zaliczona jeszcze Przełęcz Szklarska (886m) © azbest87

Kategoria 50-100km, Fotki, Przewyższenia>1000m, Szosa, Tu i tam, Z kimś

DST 60.98km
Czas 02:58
V_AVG 20.56km/h
V_MAX 72.92km/h
Temperatura 13.0°C
Kalorie 2100kcal
Podjazdy 620m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Uczestnicy

Strzyżów z bratem

Sobota, 24 października 2015 · dodano: 25.10.2015 | Komentarze 0

Przejażdżka z bratem który z rana zagadał odnośnie jazdy. Formy nie ma więc na spokojnie, chociaż dwie góreczki zaliczone.
Na polach i w lasach apogeum jesieni! Przy takich pięknych krajobrazach nogi same kręcą, no prawie same.. ;)

Gdzieś nad Strzyżowem © azbest87

Kategoria 50-100km, Fotki, Rzeszów i okolice, Tu i tam, Z kimś

DST 164.78km
Czas 08:11
V_AVG 20.14km/h
V_MAX 59.72km/h
Temperatura 32.0°C
Kalorie 6000kcal
Podjazdy 2000m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Plan Adriatyk- dzień 9- Z gór nad Adriatyk

Sobota, 1 sierpnia 2015 · dodano: 17.08.2015 | Komentarze 2

Pobudka i ogarnięcie się w miarę szybko z rana. Okazuje się że pękła jedna szprycha w tylnym kole, ale już nie mam zamiaru wymieniać żeby nie tracić czasu- koło i tak powinno bez problemu wytrzymać do końca dzisiejszego dnia.
Dookoła campingu mega góry- gęba sama się uśmiecha na takie widoki.
Startuje już po 8 i śmigam drogą wzdłuż rzeki Socza. Ta rzeka jest moim kierunkowskazem przez dobre pół dnia. Jej turkusowa woda wije się między górami aż do Adriatyku. Sporo odcinków jest takich że oprócz rzeki jest tylko droga i same góry naokoło. Robię sporo przerw na zdjęcia i jadę teoretycznie w dół rzeki, ale co chwilę pojawiają się podjazdy i to nie takie małe. Podziwiam kolejne dwutysięczne pasma, które powoli znikają za moimi plecami ustępując miejsca trochę mniejszym górom. Otaczający mnie spokój mąci tylko skrzypiąca korba w moim rowerze, która zapadła na tą dolegliwość po deszczowej przeprawie dwa dni wcześniej.
W końcu docieram go miejscowości Nova Gorica przez którą przechodzi granica z Włochami- w ten sposób mogę zapisać sobie na koncie kolejne państwo do którego dotarłem rowerem. Kolejne kilkadziesiąt kilometrów wiedzie przez Włochy.
Tam w końcu osiągam swój podstawowy cel postawiony przed tą wyprawą- DOJEŻDŻAM DO ADRIATYKU!!
Plan minimum osiągnięty. Trochę zapał do jazdy mi osłabł razem z rosnącą temperaturą, która spokojnie przekroczyła 30 stopni. Ekipa która ma mnie odebrać jest jeszcze w Wenecji, więc jeszcze sporo czasu minie zanim dotrą do mnie. Tak więc jadę przed siebie wzdłuż morza do Triestu. Zwiedzam centrum, uzupełniam kalorie w MacDonaldzie i ruszam dalej przed siebie żeby dotrzeć do mojego właściwego celu, czyli miasta Piran w Słowenii (plan w wersji max). Przez kolejne górki wracam do Słowenii i przejeżdżając przez Koper oraz Izolę (tutaj mijam jeszcze dwóch czeskich sakwiarzy których minąłem 3 dni wcześniej w środkowej Słowenii) w końcu docieram w okolice Piranu. Jeszcze tylko kilka stromych górek i jest! Piran zdobyty! Cała ekstramalna wyprawa zakończona sukcesem.
Samo miasteczko bardzo nastrojowe z labiryntem wąskich uliczek- jedno z najładniejszych które widziałem na całym wyjeździe, a na pewno najbardziej klimatyczne. Przejeżdżam bulwarem nad morzem do samego końca, rozbijam się na kamyczkach i wskakuje do wody, żeby urozmaicić sobie czekanie na resztę ekipy. Po spotkaniu jeszcze chlapanie w wodzie, wspólne szwendanie po ciasnych uliczkach Piranu i zjedzenie kilku pizz. Mieliśmy jeszcze spać gdzieś tutaj i wracać nazajutrz, ale ostatecznie postanowiliśmy wracać przez noc. To dobrze bo jeszcze zanim wsiedliśmy do auta zaczęło mocno padać i tak padało przez pół Słowenii. Później jeszcze trochę przygód z objazdami na Słowacji i docieramy do domu.

Tak kończy się chyba najbardziej hardcorowy z moich wyjazdów. Ponad 1300 km w 8 dni i jeden wieczór;) Mnóstwo przewyższeń, bo mimo że trasa długa to jeszcze postarałem się żeby podjazdów na niej nie zabrakło, chociaż ostatecznie i tak odpuściłem sobie chyba dwie z zaplanowanych górek, które nie były jakieś konieczne do zaliczenia. Z miejsc które muszę wyróżnić z tej trasy do oczywiście Alpy słoweńskie i w ogóle słoweńskie góry, które są naprawdę piękne, Budapeszt też był miejscem wartym odwiedzenia. Do tego muszę dodać oczywiście Piran, drogę na Słowacji którą przejechałem przez 3 parki narodowe. Adriatyk i pewnie jeszcze kilka miejsc by się znalazło, ale już nie pamiętam;)
W ten sposób udało mi się dojechać rowerem do 3 morza po Bałtyku i Morzu Czarnym do których będzie najbliżej z Rzeszowa.

O poranku na campingu © azbest87

Gdzie nie spojrzeć to widać góry, góry, góry © azbest87

Rzeka Socza z charakterystycznym turkusowym kolorem © azbest87

Wioski wciśnięte między góry © azbest87

Kręte drogi wzdłuż skalnych ścian © azbest87

Kościółki pochowanego na górkach © azbest87

No i co ja tu będę pisał.. to trzeba zobaczyć © azbest87

Między tymi górami można jeździć i jeździć © azbest87

Widok na miasteczko z serpentyny którą z niego wyjeżdżałem © azbest87

Rzeka i droga- na więcej nie ma miejsca © azbest87

Dalej jazda wzdłuż rzeki Socza © azbest87

W miejscowości Kanal ob Soci © azbest87

Największy kamienny most na Słowenii © azbest87

Na tym moście odbywały się skoki na bungee © azbest87

Czas na Włochy © azbest87

Uliczki miasta Gorizia © azbest87

Centrum Gorizii © azbest87

Kiubek zdobył Adriatyk! © azbest87

Morskie widoki © azbest87

W Trieście © azbest87

Widok na Koper © azbest87

W Piranie © azbest87

Koniec! Dalej już nie jadę- Piran zdobyty © azbest87

Nad Adriatykiem © azbest87

Ekipa w uliczkach Piranu © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Nad Adriatyk 2015, Przewyższenia>1000m, Tu i tam, Wyprawy

DST 147.88km
Teren 3.00km
Czas 08:14
V_AVG 17.96km/h
V_MAX 61.38km/h
Kalorie 6000kcal
Podjazdy 2450m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Plan Adriatyk- dzień 8- Alpy słoweńskie

Piątek, 31 lipca 2015 · dodano: 12.08.2015 | Komentarze 1

Wczoraj posiedziałem trochę z moją eskortą w skład której wchodziła moja żona, siostra, brat i Mateusz:) Rano też wstawanie chwilę zajęło. Brat z Mateuszem zrobili jeszcze szybki serwis sterów w których posypał się jeden wianek, a żonka wyposaża mnie w zapas jedzenie na drogę:) Spotkamy się jutro wieczorem jak dotrę do swojego celu na tym wyjeździe, póki co czeka mnie niezła przeprawa przez góry. Ruszam koło 10 i niestety dalej niebo zachmurzone, ale Pan na campingu obiecywał na dzisiaj ładną pogodę.
Wyjeżdżam z miasteczka. Wyjątkowo dobrze się jedzie dzisiaj z rana- dobrze odpocząłem po wczorajszym dość kiepskim dniu.
No i pogoda rzeczywiście zaczyna się klarować. Obok mnie widać pasmo górskie, ale schowane w chmurach. Już chwilę później okazuje się że to co do chmur to raptem 1/3 wysokości tych gór! Tu zaczynają się Alpy! Widoki coraz piękniejsze- gęba sama się śmieje widząc te wszystkie góry. Chciałoby się zawsze jeździć w takiej scenerii.
Mijam lotnisko i dojeżdżam do miejscowości Kranj i dalej kierują się bardziej na północy-zachód Słowenii (dojechanie nad Adriatyk najkrótszą drogą było by za łatwe:P). Kieruje się nad wizytówkę Słowenii, czyli jezioro Bled. Na miejscu mnóstwo ludzi, bo i pogoda sprzyja turystyce. W końcu zrobiło się słonecznie i ciepło. Nad jeziorem spędzam dość sporo czasu robiąc przy okazji trochę zdjęć. Objeżdżam je dookoła i dalej jadę w góry. Po drodze jeszcze zaliczam szutrowy podjazd i wracam na drogę prowadzącą w stronę Włoch. Moim celem jest miejscowość Kranjska Gora. Droga cały czas wiedzie lekko pod górkę z mały podjazdami i zjazdami, a po obu stronach piętrzą się góry o wysokości ponad 2000m.
W wymienionej miejscowości robię dłuższą przerwę i uzupełniam kalorie przed dzisiejszym gwoździem programu. Właściwy podjazd na przełęcz Vrsić zaczynam dopiero po 17. Na szczyt wiedzie 24 ponumerowane serpentyny z podaną wysokością przy każdym znaku. Jazda pod górę z obciążonym rowerem i przerwami na zdjęcia schodzi mi około 1:50h i około 19 melduję się na przełęczy o wysokości 1611m. Wyżej na rowerze byłem tylko raz na Chorwacji. To był jeden z bardziej wymagających podjazdów z jakimi miałem okazję się zmierzyć do tej pory, no ale w końcu to są Alpy chociaż jeszcze trochę mniejsze niż np we Włoszech.
Czad na zjazd. Jak się okazało w dół wiodło 26 serpentyn o jeszcze większej różnicy wysokości niż podjazd (z tej strony było by jeszcze trudniej podjechać). Rower w dół rozpędza się błyskawicznie, ale na każdej serpentynie trzeba mocno hamować, ponieważ są one dość wąskiej i ciężko się zmieścić w zakręcie tym obładowanym rowerem.
Droga cały czas lekko z górki, więc postanawiam nadrobić trochę kilometrów i odpuszczam kilka mijanych campingów jadąc na spanie, aż do miejscowość Bovec, gdzie obok siebie mam do wyboru 5 campingów.
To był najpiękniejszy dzień na wyprawie, a te widoki na długo zapadną mi w pamięć!

I mega fotorelacja, ale był dzisiaj co podziwiać:

Ekipa z rana i przygotowanie wyżerki na trasę © azbest87

W miejscowości Kamnik © azbest87

Zaczynają się wyłaniać góry © azbest87

Pogoda się poprawia © azbest87

Alpy przede mną © azbest87

Charakterystyczny słoweński krajobraz (może poza tymi drutami) © azbest87

Kiubek jeszcze nie był w Alpach © azbest87

Ścieżka rowerowa w stronę jeziora Bled © azbest87

Nad jeziorem Bled © azbest87

Kościół na wyspie- można się tam dostać tylko łódką © azbest87

Kościół na wyspie a w tle zamek na skale © azbest87

Bardzo malownicze jezioro © azbest87

Kawałek przez malutkie wioski © azbest87

Góry robią się coraz większe © azbest87

Przez te góry będę musiał przejechać na drugą stronę © azbest87

Tą górę w tle mijałem z prawej strony © azbest87

Jeziorko w Jasnej na początku podjazdu © azbest87

No to zaczynamy zabawę na dobre © azbest87

Widoki obok całkiem fajne © azbest87

Pionowe ściany skalne towarzyszą mi przez cały podjazd © azbest87

Gdzieś w tym masywie leżą najwyższe szczyty Słowenii © azbest87

Kto tak poukładał te kamienie? © azbest87

To już 20 serpentyna- do szczytu coraz bliżej © azbest87

Przełęcz Vrsić zdobyta - 1611 m.n.p.m © azbest87

Na punkcie widokowym obok przełęczy © azbest87

Teraz czeka mnie zjazd tam gdzieś w dół- 1000 m w dół © azbest87

Słońce już chowa się za górami © azbest87

Chmura przelewa się przez góry © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Nad Adriatyk 2015, Przewyższenia>1000m, Tu i tam, Wyprawy

DST 155.00km
Czas 08:18
V_AVG 18.67km/h
V_MAX 67.57km/h
Kalorie 5500kcal
Podjazdy 1730m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Plan Adriatyk- dzień 7- Deszczowa przeprawa

Czwartek, 30 lipca 2015 · dodano: 11.08.2015 | Komentarze 0

Całe szczęście że spałem pod dachem, ponieważ pół nocy padał deszcz i rano dalej leje. Właściciele pojechali do pracy. Ja wcinam zupkę na śniadanie i powoli się zbieram z nadzieją że deszcze przejdzie. Niestety patrząc po chmurach na niebie- nie zanosi się na to..
W końcu udaje mi się wbić w moment w którym słabiej pada i ruszam przed siebie. Początek idzie w miarę ok, ale zaraz dojeżdżam do miasta Ljutomer i zaczynam stromy podjazd, a następnie kilka góreczek. Deszcz się wzmaga i o ile podjazd w deszczu był ok, to na zjeździe całkowicie przemoczyłem buty i trochę mnie schłodziło.. Z rana temperatura nie zachwyca, a w połączeniu z deszczem daje bardzo niemotywującą mieszankę. Ponadto zalany licznik zaczyna odmawiać posłuszeństwa.
Trzeba jednak przyznać że Słowenia nawet zalana deszczem zaczyna mi się podobać. Widoczki coraz ładniejsze.
Po dotarciu do miasta Ptuj robię przerwę w barze przy dworcu na ciepłą herbatę i hot doga. Kompletnie przemoczony jakoś nie mam ochoty ruszać dalej, więc ostatecznie spędzam tam pewnie z godzinę. W końcu jednak zbieram się w sobie i ruszam dalej. Chwila z mniejszym deszcze i znowu zaczyna padać mocniej. Jadnak jedzie się trochę lepiej, ponieważ trochę podniosła się temperatura i tak nie marznę.
Dojeżdżam do większy gór i zachwycające widoki odwracają moją uwagę od deszczu. Przejeżdżam przez jeden podjazd i w końcu deszcz słabnie. W Poljcane znowu trochę pada, ale robię chwilę przerwy na złapanie zasięgu WiFi. Parę kilometrów dalej po przejechaniu ponad 70km w deszczu w końcu przestaje padać. Moja radość w tej chwili nie zna granic;)
Jadę wzdłuż coraz większych gór, które są częściowo spowite w chmurach- piękne widoki. Zaliczam jeszcze kilka podjazdów gdzie niemal na każdym nachylenie dochodzi do kilkunastu procent. W końcu wbijam się na ścieżkę rowerową która prowadzi do miast Celje. Po drodze mijam się jeszcze z dwoma sakwiarzami z Czech (których widzę jeszcze 3 dni później nad morzem;)
Tutaj robię chwilę przerwy i nawiązuję łączność z moim wozem technicznym, czyli ekipą która jedzie po mnie:) Oni mieli w planach jeszcze trochę zwiedzania, ale ostatecznie dogadujemy się że będę w stanie dotrzeć do miejscowości Kamnik na północ od Ljubljany i tam możemy razem spać na campingu.
W związku z tym trzeba trochę pocisnąć bo przede mną 60km, a tu już 17 godzina. Przede mną pięknie położona droga między dwoma pasmami górskimi które powoli schodzą się ku sobie. Wysokie góry w połączeniu z szalejącymi chmurami dają świetne widoki- Słowenia podoba mi się coraz bardziej.
W końcu przecinam autostradę i wjeżdżam w góry. Droga cały czas idzie lekko pod górkę, aż do finałowego stromego podjazdu i wjeżdżam na przełęcz Kozjak - 658m. Teraz czeka mnie już tylko zjazd do Kamnika i spotkanie z ekipą!
To był najcięższy dzień na wyjeździe i to nie przez zmęczenie, ale przez deszcz który towarzyszył mi przez pół dnia. Cieszę się że znalazłem w sobie tyle siły żeby go przezwyciężyć, bo dzięki temu cel wyprawy mi nie uciekł, a wręcz przybliżył się. Co prawda po tym deszczu rower cierpieć na kilka dolegliwości, ale dalej dawało się na nim jechać.

Ljutomer w deszczu © azbest87

Zaraz czekają mnie kolejne górki © azbest87

Deszczowy krajobraz © azbest87

Góry w chmurach © azbest87

W końcu przestaje padać i zaczynają się wyłaniać kolejne góry © azbest87

Ten znak oznacza że łatwo nie będzie © azbest87

Malownicze chociaż zachapane słoweńskie krajobrazy © azbest87

Po takich drogach jeździ się z przyjemnością © azbest87

Dzisiaj w krajobrazie góry grają pierwszoplanowe role © azbest87

Robi się coraz fajniej © azbest87

Charakterystyczne słoweńskie kościoły © azbest87

Takie górki towarzyszą mi przez kilkadziesiąt kilometrów © azbest87

..żeby zmienić się w jeszcze większe :) © azbest87

Kościół z wysoką wieża umieszczony gdzieś na wzgórzu - to widok wspólny dla każdej części Słowenii © azbest87

Słoneczki i górki © azbest87

Pasmo górskie w które chwilę później wjechałem © azbest87

Przełęcz zdobyta © azbest87

Przełęcz Kozjak- 658 m © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Nad Adriatyk 2015, Przewyższenia>1000m, Tu i tam, Wyprawy

DST 177.94km
Czas 08:58
V_AVG 19.84km/h
V_MAX 55.06km/h
Kalorie 5300kcal
Podjazdy 900m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Plan Adriatyk- dzień 6- Powitanie ze Słowenią

Środa, 29 lipca 2015 · dodano: 09.08.2015 | Komentarze 2

Kolejny dzień z zachmurzonym niebem, a jak oglądałem wcześniej prognozy pogody to cały czas zapowiadali 32 stopnie i bezchmurne niebo;) Niestety rzeczywistość zweryfikowała te prognozy. Trzeba było przywdziać długi rękaw i śmigać dalej. Parę razy atakował mnie deszcz, wtedy tylko kurtka na siebie i jazda dalej. Dzisiaj mój tyłek zaczyna protestować z racji dużej ilości godzin spędzanych codziennie na siodełku, ale jakoś daję radę;)
Pół dzisiejszego dnia jadę wzdłuż Balatonu i cały czas po ścieżce rowerowej. Chwilami przez to jadę wolniej niż byłoby to po drodze, ale ogólnie jedzie się nią bardzo przyjemnie. No i mijam na niej mnóstwo rowerzystów, w tym duża ilość sakwiarzy- nawet całe rodziny z dziećmi w taki sposób jeżdżą wokół tego jeziora. Trasa nie jest zbyt wymagająca, więc każdy z powodzeniem może tutaj popróbować.
Szkoda tylko że kiepska pogoda nie pozawala nacieszyć się widokami na pobliskie góreczki, a przez deszczowe chmury niektóre ze szczytów górek chowają się w chmurach.
Za Balatonem zaczynają się jakieś nieśmiałe podjazdy, a później i góreczki. Oznaka że powoli zbliżam się do Słowenii. Deszczowe chmury pod koniec dnia też lekko odpuszczają i zaczyna wychodzić słońce. Robię przerwę w mieście Lenti przed granicą żeby pozbyć się trochę forintów. W tutejszej pizzerii 30 cm pizza wchodzi bardzo gładko:)
Słowenia wita mnie pięknym słoneczkiem, całkiem fajnymi ścieżkami rowerowymi i.. chorwacką siecią komórkową:P A to dlatego że granicę przekraczam w miejscu gdzie Słowenia wcina się między Węgry, a Chorwację. Chwilę później jadę dosłownie kilkadziesiąt metrów od chorwackiej granicy i szukam powoli noclegu. Niestety ciężko było kogoś w ogóle spotkać żeby popytać nocleg, a jak już to ani me ani be po angielsku. W końcu gdy już niemal zapadł zmrok pytam jednego gościa, czy mówi po angielsku- oczywiście nie mówił, ale zaraz pobiegł po sąsiada na drugą stronę ulicy, który już bardzo dobrze władał angielskim.
Pokazuje mi na mapie, gdzie są najbliższe campingi, ale niestety to jeszcze kilkanaście kilometrów, a tu już robi się ciemno. W końcu kieruje mnie do pobliskiego baru, gdzie czasem przyjmują na ogród ludzi z namiotami. Bez problemów udaję się znaleźć tam miejscówkę, ale zanim jeszcze zdążyłem cokolwiek ściągnąć przyjeżdża po mnie gość, który wskazywał mi drogę i proponuje mi noclegu u siebie. Dokładnie to na budowie nowego domu i do tego piwko na wieczór;) Nic tylko muszę się zgodzić. Wracam się kawałek i pakuje rower na teren budowy. Dom już ma wstawione okna i drzwi, więc nikt mnie nie będzie niepokoił, no i nie będzie mi się lało na głowę w razie deszczu. Później jeszcze siedzimy razem z jego rodzinką ze dwie godzinki rozmawiając przy piwku domowej roboty o tym i tamtym i pozwalają mi wziąć u siebie prysznic:) Słowenia wita mnie bardzo miłą gościnnością za co muszę podziękować Urosovi:)

Trasa w dwóch częściach, bo jak jadłem pizze to mi się nawigacja zawiesiła;)

Balaton nazywany też węgierskim morzem © azbest87

Ścieżka rowerowa wzdłuż Balatonu © azbest87

Górki nad Balatonem © azbest87

Balaton towarzyszył mi dzisiaj przez niemal pół dnia © azbest87

W miejscowości Keszthely © azbest87

Keszthely po raz kolejny © azbest87

I dalej po ścieżka rowerowych © azbest87

Węgierska mieścinka © azbest87

Na szczęście trochę się wypogodziło © azbest87

Słowenia- już trzeci kraj na tym wyjeździe © azbest87

Lendava - pierwsze słoweńskie miasteczko © azbest87

Selfie z Urosem i jego rodzinką © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Nad Adriatyk 2015, Tu i tam, Wyprawy

DST 159.38km
Czas 08:40
V_AVG 18.39km/h
V_MAX 47.30km/h
Temperatura 28.0°C
Kalorie 4600kcal
Podjazdy 750m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Plan Adriatyk- dzień 5- Z Budapesztu nad Balaton

Wtorek, 28 lipca 2015 · dodano: 09.08.2015 | Komentarze 0

Z miejscówki do spania zgarniam się w marę szybko żeby mnie nikt nie wyczaił. Jakoś nie chciało mi się zatrzymywać, więc za śniadanie robi mi paczka delicji zjedzona w czasie jazdy w stronę centrum Budapesztu. Dojazd cały czas po ścieżce rowerowej, aż pod sam budynek parlamentu. Centrum wygląda na prawdę świetnie dlatego spędzam sporo czasu na plątaniu się między budynkami i robieniu zdjęć. Przekraczam Dunaj, dalszy ciąg zwiedzania i wizyta w MacDonaldzie gdzie aplikuję sobie sporą dawkę kalorii:)
Na to zwiedzanie straciłem sporo czasu, więc najwyższy czas jechać dalej. Trochę remontów przeszkadza w płynnym wydostaniu się z miasta i przy okazji gdzieś tracę jedną z moich koszulek rowerowych która suszyła się na bagażu.. W końcu wydostaję się z miasta, ale droga wiodąca w stronę Balatonu jest raczej jedną z najnudniejszych na wyjeździe. Niebo zachmurzone i wydawało mi się że jest lekki chłodek- do jazdy super:) Później się okazało jak zobaczyłem jakiś elektroniczny termometr że jest 28 stopni;)
Po drodze tylko leciutkie podjazdy, albo całkiem płasko. Wartym wyróżnienia jest miasteczko Szekesfehervar z ładnie odnowionym centrum, aż zrobiłem sobie tak trochę dłuższą przerwę. W końcu dotaczam się nad Balaton i jeszcze jadę kawałek wzdłuż niego, aż rozbijam się na jednym z campingów, których jest tu całe mnóstwo. Mycie, ładowanie telefonu, gyros w tutejszym barze, możliwość skorzystania z internetu i jest spoko:)
Rano podniosłem sobie siodełko pół centymetra do góry, bo wydawało mi się że mam trochę za duże obciążenie na kolana (w taki sposób swego czasu nabawiłem się kontuzji jadąc nad Bałtyk). Kolana poczuły ulgę, ale skończyło się to naciągniętym ścięgnem koło kostki w lewej nodze co trochę utrudniało jazdę przez ostatnie kilkadziesiąt kilometrów. Na szczęście tak jak podejrzewałem było to tylko lekkie naciągnięcie i po nocy przeszło, ale profilaktycznie leciutko obniżyłem siodełko chociaż nie do tego poziomu co wcześniej.

Spanie nad Dunajem © azbest87

Naddunajska rowerówka do Budapsztu © azbest87

Jeden z mostów w Budapeszcie © azbest87

Kiubek pod parlamentem © azbest87

Parlament z innej strony- muszę przyznać że zrobił na mnie wrażenie © azbest87

Pomnik z widokiem na drugą stronę rzeki © azbest87

Druga strona Dunaju © azbest87

Widok na Zamek Królewski © azbest87

Uliczki w Budapeszcie © azbest87

Parlament raz jeszcze © azbest87

Jazda w stronę Balatonu © azbest87

Szkesfehervar 1 © azbest87

Szkesfehervar 2 © azbest87

Szkesfehervar 3 © azbest87

Wzniesienia w okolicach Balatonu © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Nad Adriatyk 2015, Tu i tam, Wyprawy

DST 159.60km
Czas 08:47
V_AVG 18.17km/h
V_MAX 61.95km/h
Kalorie 5100kcal
Podjazdy 1500m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Plan Adriatyk- dzień 4- Witamy na Węgrzech!

Poniedziałek, 27 lipca 2015 · dodano: 09.08.2015 | Komentarze 2

W nocy na szczęście żaden dzik mnie nie denerwował;) ale gdy wstaję to całe niebo zachmurzone. Powoli wyjeżdżam z większych gór, ale po drodze jeszcze sporo mniejszych podjazdów. Droga jakoś tak się ułożyła że szła w poprzek górek, więc tylko wyjeżdżał na jedną, zjeżdżałem i podjeżdżałem na kolejną. Było tego tyle że pogubiłem się w ich ilości. Zaliczam kilka miasteczek po drodze, zakupy w Lidlu i chwilę w deszczyku, ale takim mały i raczej przyjemnym. Kawałek przed granicą z Węgrami wypłaszcza się co zapowiada trochę to co mnie czeka wśród Madziarów.
Zaraz za granicą ładne małe miasteczko i płaski odcinek, ale wbrew pozorom zaczynają się większe podjazdy. Nawet zaskakuje mnie znak "stromy podjazd". Po słowackich doświadczeniach już myślałem że znowu czeka mnie 12% pod górę, ale węgierskie realia są inne- jedyne 6%- toż to tyle co nic;) Tak czy siak parę wspinaczek jedna po drugiej musiałem zliczyć. Chwilami towarzyszył mi mały deszczyk, ale później lekko się wypogodziło i gdzieniegdzie zaczęło przebijać się słońce. Po tych góreczkach dojeżdżam, aż do Dunaju. Myślałem o przedostaniu się na drugi brzeg za pomocą promu, ale spóźniłem się 10 minut, a następny prawie za godzinę. Szkoda bo po drugiej stronie miałem nadzieję na camping. Ruszam więc tą stroną w stronę Budapesztu bardzo fajną ścieżką rowerową, które wiedzie w okolicach Dunaju, aż do stolicy. Często bardzo malowniczymi odcinkami. Ostatecznie śpię między drzewami nad Dunajem, na terenie zalewowym- później się okazało że to był teren zamknięty;P Przynajmniej nikt mnie nie niepokoił, poza jakimś jednym zwierzakiem.

Czas się zbierać z tego pola © azbest87

Większe górki zostają już za mną © azbest87

Jakiś pałac schowany na góreczce © azbest87

Bezkresne pola słoneczników © azbest87

Witamy na Węgrzech! © azbest87

W miejscowości Balassagyarmat © azbest87

Węgierskie góreczki © azbest87

Po raz kolejny udało się dojechać rowerem nad Dunaj © azbest87

Naddunajska ścieżka rowerowa © azbest87

Zachód słońca nad Dunajem © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Nad Adriatyk 2015, Przewyższenia>1000m, Tu i tam, Wyprawy

DST 158.46km
Teren 2.00km
Czas 08:56
V_AVG 17.74km/h
V_MAX 70.14km/h
Kalorie 6000kcal
Podjazdy 2600m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Plan Adriatyk- dzień 3- Słowackie góry

Niedziela, 26 lipca 2015 · dodano: 05.08.2015 | Komentarze 1

W nocy dwa razy się budziłem z racji przechodzących burz. Jakoś nie chce mi się wstawać więc zwlekam się dopiero po 8. Na śniadanie od moich miłych gospodarzy dostaję jeszcze kanapkę i herbatę. Niebo całe zachmurzone i ledwie ruszam zaczyna padać. Na szczęście lekko, więc tylko ubieram kurteczkę na deszcz i śmigam przed siebie na pierwszy większy podjazd dzisiejszego dnia. Razem z początkiem podjazdu zaczyna mocniej lać i taki deszcze towarzyszy mi do samej góry, przez wszystkie serpentyny. W sumie to było w miarę ciepło i bardzo mi nie przeszkadzał ten deszcz chociaż przemokłem całkowicie. Pół godziny wspinaczki (na wysokość około 850m) i zjazd po resztkach asfaltu- teraz już zaczęło mi się robić zimno, a przemoknięty licznik dodatkowo odmawia współpracy (pewnie ze 2 km nie zostało zarejestrowane). Wyjeżdżam prosto na Spiski Hrad- jeden z największy średniowiecznych zamków w tej części Europy. Oglądam go od dołu i jadę w stronę Lewoczy przez kolejną górkę. Zaczyna się ładnie wypogadzać, a ja zaczynam schnąć. Jedzie się dość przyjemnie przy świetnych widokach dookoła. Oglądam zabytkowe centrum Lewoczy i udaje się zaliczyć Lidla- całe szczęście bo w niedziele prawie wszystkie sklepy pozamykane. Uzupełniam trochę straconych kalorii i kieruję się w stronę Popradu na następny podjazd. Odbijam w lewo, bo to nie Poprad jest moim następnym celem, a droga na południe od niego. Przejeżdżam przez dużą wioskę cygańską- strach się tam było zatrzymywać..
Droga na którą się kieruję biegnie kolejno przez 3 parki narodowe- Słowacki Raj, Niżne Tatry i Muranską Planinę. Droga wiedzie cały czas do góry i kończy się kilkoma kilometrami stromego podjazdu wiodąc na wysokość około 1060m. Jeszcze po drodze uzupełniam wodę w bidonie ze strumyczka obok drogi. Później malowniczymi drogami przez Tatry Niżne i znowu ląduję na wysokości 1000m. Tutejsze podjazdy chyba nie mają innego nachylenia niż 12%, albo po prostu mniejszych nachyleń nie opłaca się im oznaczać;)
Przerwa w knajpie na potrawkę z jelenia z knedliczkami i kofolę:) Kupuję jeszcze w knajpie 1,5l wody za 2,25 euro, bo w bidonie sucho, a sklepy pozamykane. Tempo dzisiaj bardzo wolne z racji dużej ilości stromych podjazdów. Godzina 17 a ja mam dopiero 90km na liczniku.
Ruszam dalej przed siebie i kolejny podjazd w Muranskiej Planinie- tym razem na wysokość około 950m. Przed szczytem robię jeszcze zapas wody z pobliskiego strumyka (była smaczniejsza niż niejedna kupiona w sklepie). Teraz nareszcie czeka mnie dłuższy zjazd, bo aż do wysokości około 400m. Do tego piękne widoki na góry, także nie poszalałem na zjeździe, bo zatrzymywałem się co chwilę na zdjęcia;) Jeszcze jeden większy podjazd i do końca dnia droga już szła lekko z górki dzięki czemu nadrabiam trochę kilometrów.
Szukanie noclegu w tym dniu ma swoją osobną historię. Nie mogłem się zdecydować na jakieś miejsce do spanie więc dojeżdżam aż pod Rimavską Sobotę i zaczyna się robić ciemno. Chciałem się schować w krzakach za złożonym balami słomy około 200m od drogi, Dojeżdżam za nie, a tam.. siedzi gość ze strzelbą.. Nie ukrywam że poczułem się trochę zmieszany;) Zagaduje do gościa czy to jego pole i co tu robi o tej porze. Okazuje się że poluje na dziki;P Mimo wszystko lepiej się stamtąd ulotnić:)
Ostatecznie skręcam w boczny asfalt i z niego w jakąś polną drogę która kończy się w zarośniętym polu- tutaj nikt nie powinien mnie niepokoić, ponieważ byłem dobrze schowany. Błąd! Gdy już miałem iść spać słyszę że ktoś wjeżdża prosto na tą drogę i jedzie wprost na namiot! Wyskakuję z niego jak poparzony i świecę latarką żeby mnie zobaczyli. Z auta wychodzi dwóch gości ubranych w moro i oczywiście ze strzelbami... Okazuje się że jest to pole jednego z nich, a oni oczywiście idą polować na dziki;) Na szczęście pozwalają mi zostać tam gdzie byłem rozłożony i znikają w zaroślach na polu. Wrócili ze dwie godziny później i w spokoju odjechali.
W końcu mogłem spokojnie spać.
Dzisiejszy dzień był pełen pięknych widoków, wielkich gór i stromych podjazdów, czyli po prostu świetny!! No i z największą ilością przewyższeń z całego wyjazdu (chociaż niektóre z późniejszych dni były niewiele gorsze;).

Obszerna fotorelacja, ponieważ było czym się zachwycać w czasie dzisiejszej jazdy:

Góreczki z rana © azbest87

Te chmury nie zapowiadają niczego dobrego © azbest87

Przez te góry przejechałem, a te chmury który widać zgotowały mi niemały prysznic © azbest87

Droga w stronę Spiskiego Hradu © azbest87

Spisski Hrad w swej okazałości © azbest87

Drogą w stronę Lewoczy- zaczyna się przejaśniać © azbest87

Kościółek na wzgórzu opodal zamku © azbest87

Malownicze słowackie drogi © azbest87

Centrum Lewoczy © azbest87

Lewockie uliczki © azbest87

Kolejny kościół po drodze © azbest87

Byle przed siebie- takimi drogami to można jeździć © azbest87

Zaczyna się podjazd na najwyższy dzisiaj punkt © azbest87

Wśród skał ciągle w górę © azbest87

No to zaczynamy właściwą część podjazdu © azbest87

Piękne widoki na terenie Niżnych Tatr © azbest87

Szczyty w Niżnych Tatrach © azbest87

Wiadukt kolejowy w Telgarcie © azbest87

Zjazd w stronę Muranu © azbest87

Długi szybki odcinek ze ścianą gór obok © azbest87

Centrum Parku Narodowego- Muran © azbest87

No to kolejny podjazd- tylko jeszcze spojrzenie za siebie © azbest87

Kościół z miejscowości Krasna © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Nad Adriatyk 2015, Przewyższenia>1000m, Tu i tam, Wyprawy

DST 162.32km
Czas 08:58
V_AVG 18.10km/h
V_MAX 66.29km/h
Temperatura 33.0°C
Kalorie 5600kcal
Podjazdy 1860m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Plan Adriatyk- dzień 2- Przywitanie ze Słowacją

Sobota, 25 lipca 2015 · dodano: 03.08.2015 | Komentarze 2

Jak dla mnie to jest dzień pierwszy, bo wczorajsza dojazdówka jest taka jakby jej nie było;)
Pobudka przed 7 i o 7:30 ruszam. Wcześniej jeszcze tylko udany żart Tomka, który wczoraj zamykał rower w garażu, a później go przestawił gdzie indziej- podobno moja mina na widok że nie ma roweru była bezcenna;)
Od rana słoneczko, a ja pokonuję powoli kolejne górki w stronę granicy- najpierw Warzyce, później przełęcz Hałbowska (540m) i w końcu na granicy przełęcz Beskid (590m) do której docieram koło południa. Z obciążeniem te górki idą znacznie wolniej, a żar lejący się z nieba wcale nie pomaga. Na Słowacji trochę zjazdu i przez Zborov docieram do Bardejova- miasteczka które chciałem zobaczyć z racji wpisanego na listę UNESCO zabytkowego rynku. Na miejscu okazało się że jest jeszcze wystawa aut i cała impreza z tym związana. Koło 14:30 robię sobie przerwę na schłodzenie w pobliskiej rzeczce, ponieważ upał zaczyna robić się nie do zniesienia. Mimo tego podczas mozolnej wspinaczki pod przełęcz Obrucne (640m) czuję że się przegrzewam. Znowu się chłodzę chwilę w wodzie, ale jedzie się mega ciężko Ledwie żywy docieram na jej szczyt i zaczynają wychodzić chmury, oraz rusza się wiatr. To pomaga mi odżyć i dzięki lekkiemu spadkowi temperatury do końca dnia jedzie się już dobrze mimo zaliczenia jeszcze kilku podjazdów.
Dookoła zaczynają pojawiać się burze. Jedna atakuje mnie na zjeździe, więc chowam się w Motorest (zajazd po słowacku). Tam wcinam rosół i jakieś mięso z knedliczkami. Jadąc między kolejnymi burzami docieram do miejscowości Brezovica, gdzie szukam spania. Udaje się u gospodarza na ogrodzie:) Starsze małżeństwo jeszcze karmi mnie ostrą grilowaną kiełbaską i herbatą z mięty z ogrodu.

Fotorelacja:

Pierwsza górka dzisiaj- Warzyce © azbest87

W drodze na przełęcz Hałbowską- w tle góra Grzywacka © azbest87

Koniec Polski- czas zacząć Słowacki odcinek © azbest87

Górki po słowackiej stronie © azbest87

Widok na Zborov © azbest87

Górki pasma granicznego © azbest87

Rynek w Bardejovie © azbest87

Wystawa aut na rynku © azbest87

W tle bazylika św. Idziego © azbest87

Przerwa na chłodzenie w rzeczce © azbest87

Przełęcz Obrucne zdobyta © azbest87

No to sruuu w dół © azbest87

Sianokosy na pobliskich górkach © azbest87

Dzień się kończy- trzeba znaleźć nocleg © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Nad Adriatyk 2015, Przewyższenia>1000m, Tu i tam, Wyprawy

Dystans całkowity:	39637.92 km (w terenie 4151.20 km; 10.47%)
Czas w ruchu:	1857:43
Średnia prędkość:	21.12 km/h
Maksymalna prędkość:	89.27 km/h
Suma podjazdów:	241378 m
Maks. tętno maksymalne:	184 (98 %)
Maks. tętno średnie:	160 (86 %)
Suma kalorii:	221084 kcal
Liczba aktywności:	552
Średnio na aktywność:	71.81 km i 3h 26m
Więcej statystyk

Azbestowy

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

Fotki

Najtrudniejszy szosowy podjazd w Polsce- Przełęcz Karkonoska

Środa, 1 czerwca 2016 · dodano: 06.06.2016 | Komentarze 1

Strzyżów z bratem

Sobota, 24 października 2015 · dodano: 25.10.2015 | Komentarze 0

Plan Adriatyk- dzień 9- Z gór nad Adriatyk

Sobota, 1 sierpnia 2015 · dodano: 17.08.2015 | Komentarze 2

Plan Adriatyk- dzień 8- Alpy słoweńskie

Piątek, 31 lipca 2015 · dodano: 12.08.2015 | Komentarze 1

Plan Adriatyk- dzień 7- Deszczowa przeprawa

Czwartek, 30 lipca 2015 · dodano: 11.08.2015 | Komentarze 0

Plan Adriatyk- dzień 6- Powitanie ze Słowenią

Środa, 29 lipca 2015 · dodano: 09.08.2015 | Komentarze 2

Plan Adriatyk- dzień 5- Z Budapesztu nad Balaton

Wtorek, 28 lipca 2015 · dodano: 09.08.2015 | Komentarze 0

Plan Adriatyk- dzień 4- Witamy na Węgrzech!

Poniedziałek, 27 lipca 2015 · dodano: 09.08.2015 | Komentarze 2

Plan Adriatyk- dzień 3- Słowackie góry

Niedziela, 26 lipca 2015 · dodano: 05.08.2015 | Komentarze 1

Plan Adriatyk- dzień 2- Przywitanie ze Słowacją

Sobota, 25 lipca 2015 · dodano: 03.08.2015 | Komentarze 2