DST 122.50km
Teren 35.00km
Czas 08:45
V_AVG 14.00km/h
V_MAX 53.60km/h
Temperatura 28.0°C
Kalorie 5200kcal
Podjazdy 2700m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Bieszczady Ukraińskie- dzień 2- Sianki - Połonina Równa (1482m)

Poniedziałek, 19 czerwca 2017 · dodano: 25.06.2017 | Komentarze 2

Pobudka gdzieś po 7 i powoli się ogarniamy. Do śniadania ukraińskie piwko. Na początek zjeżdżamy jeszcze na stację kolejową w Siankach, którą widać ze szlaku po polskiej stronie. Uzupełnienie zapasów w sklepie i wspinamy się z powrotem na górę. Kilka kilometrów jazdy tą drogą co wczoraj i docieramy do przełęczy Użockiej (852m). Na przełęczy posterunek wojskowy na którym trzeba się wylegitymować, ale bez problemów. Stąd zaczyna się szlak na Pikuja, czyli według naszej terminologii najwyższy szczyt Bieszczadów. Tutaj też niestety kończy się dobry asfalt i zaczynają się dziury. Zgodnie ze wskazówkami które wczoraj przekazał nam Vasyl jedziemy kilkaset metrów i odbijamy za wiaduktem w prawo w szutrową drogę. Raptem z 300 metrów dalej znajdujemy punkt widokowy o którego istnieniu normalnie nie mielibyśmy pojęcia. Dzięki Vasyl! :) Chwila przerwy z pięknymi widokami na Bieszczady i zaliczamy zjazd serpentynami z lichym asfaltem do miejscowości Użok. Tutaj nasza droga odbija całkiem na południe i wiedzie wzdłuż podnóży całej połoniny Pikuja. Co ciekawe droga do Użoku jest oznaczana na mapach jako czerwona, czyli krajowa, a dziur tam co nie miara i krowy chodzą środkiem drogi;) Po odbiciu w lewo robi się jeszcze ciekawiej. Asfalt znika w mgnieniu oka, chociaż to droga wojewódzka i nawet był drogowskaz na skrzyżowaniu. Akurat nie spodziewałem się niczego lepszego;) Tak naprawdę dopiero dzisiaj widzimy jak wygląda prawdziwa Ukraina. Jedziemy kamienisto-błotną drogą wzdłuż typowo wiejskich zabudowań. W takich warunkach czekał nas ponad 300 metrowy podjazd, który ciągnął się kilka kilometrów. Z przełęczy kolejny świetny widok na Karpaty i niestety dość wyboisty zjazd. Normalnie po tych kamieniach to bym się puścił bez hamowania, ale z obładowanym rowerem trzeba było sporo uważać. Po przejechaniu przez pierwszą wieś powoli pojawiają się jakieś ślady asfaltu, ale szybko znikają. Im byliśmy niżej tym więcej dziurawego asfaltu pod kołami. Dopiero po jakimś czasie pojawia się standardowy ukraiński dziurawy asfalt, a niżej kawałkami nawet dość znośny do jazdy. Słońce dopieka dzisiaj dość mocno i czuję chwilami że zaczynam się smażyć. W tym roku nie jestem przyzwyczajony do takich temperatur, bo do tej pory pogoda była raczej marna. Dojeżdżamy od Pidpolozzia i odbijamy w prawo żeby przebić się do Poliany. Po drodze kolejny podjazd ukryty w lesie. Po zjeździe robimy sobie przerwę pod laskiem na żarcie. Kawałek dalej znowu mamy podjazd na którym skończył się asfalt. Szutrowe serpentyny w lesie z dziurami na które lepiej uważać to zaczyna być codzienność. W końcu docieramy do miejscowości Turi Remety, gdzie robimy dłuższą przerwę pod sklepem. Robimy zapasy na noc i napełniamy brzuchy. Po wszystkich dzisiejszych podjazdach zjeżdżamy na wysokość poniżej 200 m.
Teraz czas na wyzwanie wyjazdu! W planie jest wjechanie rowerem na Połoninę Równą i nocleg na niej. Trochę późno dotarliśmy do miejsca startu na podjazd, więc nieciekawie się zapowiada godzina jego ukończenia. Poza tym mamy już w nogach 100km po górach na obładowanych rowerach. Będzie ciekawie... Na początek jedziemy drogą w kierunku Turychky, która wznosi się bardzo powoli, ale pierwsze 100 m w górę za nami. Prawdziwy podjazd zaczyna się przy skręcie na Lipowiec. Gorzej że tak jak przystało na ukraińskie drogi zaraz kończy się asfalt, a zaczyna istna masakra po kamienistej drodze. Obładowany rower na slikach + luźne kamienie + spore nachylenie daje wybuchową mieszankę, która potrafi człowieka wykończyć. W ten sposób wspięliśmy się z 300 m w górę, ale mieliśmy już serdecznie dość. Jadąc taką drogą to do północy byśmy tam nie wyjechali o ile w ogóle starczyłoby nam siły. Na szczęście tuż przed Lipowcem zaczyna się oczekiwana od dołu droga po betonowych płytach, która według moich informacji prowadzi na sam szczyt połoniny. Jedzie się po tym zdecydowanie lepiej, nawet mimo tego że nachylenia często są większe niż wcześniej. Wyjeżdżamy z Lipowca będąc na wysokości niecałych 700m- jeszcze spory kawał do góry przed nami. Teraz zdobywanie wysokości zaczyna iść jakby szybciej. Zaczynają się serpentyny w lesie i nareszcie na wysokości około 1100 m wyjeżdżamy powyżej granicy lasu. Widoki świetne, ale nie ma czasu ich podziwiać, bo musimy przed zmrokiem wjechać na szczyt, a słońce już co raz niżej. Kawałek dalej co ciekawe spotykamy Ukraińca na rowerze który właśnie zjeżdża z góry! Słońce zaczyna się chować, ale widnokrąg jest na tyle jasny że bez problemu wszystko widać. Do tej pory jechaliśmy z Funflem podobnym tempem, ale zaczyna mnie odcinać, więc ucieka mi trochę do przodu. Moja wina bo w trakcie podjazdu praktycznie nie uzupełniałem kalorii i skończyła się energia. Z tego powodu ostatnie kilkadziesiąt minut jazdy już na niezłej bombie - tutaj już jechałem samą głową, bo nogi mi odcięło;) No i wlecze się ta ostatnia część potwornie. W końcu koło 21:20 melduję się na górze gdzie już czeka Piotrek. Już chwilę po zachodzie, ale jest jeszcze dość widno (na Ukrainie jest godzina później więc mamy 22:20).
Połonina Równa zdobyta! 1482 m z przewyższeniem sięgającym niemal 1300m. To na obładowanym rowerze i ze sporą ilością kilometrów i górek w nogach. To był jeden z najtrudniejszych podjazdów jakie miałem okazję przejechać, dlatego na górze myślę tylko o rozbiciu namiotu i zjedzeniu czegoś, chociaż z wysiłku mam raczej kiepski apetyt. Zresztą ilość przewyższeń mówi sama za siebie. Rozbijamy się w zagłębieniu ruin które znajdują się na szczycie, ponieważ są tam pozostałości radzieckiej bazy rakietowej. To do niej była doprowadzona ta droga którą podjeżdżaliśmy.
Zasypiamy wykończony, ale usatysfakcjonowany:)

Zbieramy się po noclegu u Vasyla © azbest87

Na stacji w Siankach © azbest87

Ostatni odcinek dobrego asfaltu © azbest87

Na przełęczy Użockiej © azbest87

Kontrola wojskowa na przełęczy © azbest87

Punkt widokowy kawałek za przełęczą © azbest87

Chwila przerwy na serpentynach na podziwianie widoków © azbest87

Sielski wiejski krajobraz © azbest87

W Użoku © azbest87

Gówna droga a tu krowy na środku © azbest87

To podobno droga wojewódzka czy coś w tym stylu © azbest87

Już prawie kolejna przełęcz za nami (około 900m) © azbest87

Widoczek z przełęczy © azbest87

Karpaty © azbest87

Po tej drodze trzeba zjechać do jakiejkolwiek cywilizacji © azbest87

Nieśmiało pojawiają się resztki asfaltu © azbest87

Przerwa na żarcie © azbest87

Przez te górki przejechaliśmy © azbest87

Wyjazd z Lipowca- taką drogą jazda już do samej góry © azbest87

Słońce zachodzi a tu jeszcze prawie godzina jazdy © azbest87

Zachód słońca nad górami © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Przewyższenia>1000m, Tu i tam, Wyprawy, Z kimś

DST 157.30km
Czas 08:17
V_AVG 18.99km/h
V_MAX 56.90km/h
Temperatura 22.0°C
Kalorie 5800kcal
Podjazdy 1800m
Sprzęt Kiubek
Aktywność Jazda na rowerze

Bieszczady Ukraińskie - dzień 1- Przemyśl - Sianki

Niedziela, 18 czerwca 2017 · dodano: 23.06.2017 | Komentarze 6

Trasa która już od dawna chodziła mi po głowie. Do tej pory zawsze wybór padał na coś innego, ale w końcu i ten plan doczekał się realizacji. Całość była przewidziana tylko na 4 dni, ale za to bardzo intensywne dni z kilkoma przysłowiowymi "wisienkami na torcie" :)
Plan z grubsza wyglądał bardzo prosto: przejechać przez ukraińskie Bieszczady, po drodze kilka wyższy przełęczy lub szczytów i wrócić do Polski przez Słowację. Żeby dowiedzieć się jak to wyglądało w realizacji i jakie realia temu towarzyszyły to już odsyłam do tej powoli powstającej relacji.

Na dzień dobry trzeba było dojechać na dworze PKP w Rzeszowie. Tam spotykam się z Piotrkiem vel Funflem który razem ze mną jedzie w tą trasę. Pociągiem jedziemy do Przemyśla (trasę do Przemyśla zaliczyliśmy obaj tydzień wcześniej jako przetarcie przed wyjazdem). Na miejscu jesteśmy koło 9:30 i powoli ruszamy w stronę przejścia granicznego w Medyce po drodze zaliczając jeszcze sklep. Po wczorajszych deszczach już powoli znikają ślady, a pogoda powoli robi się co raz lepsza. Przejazd przez przejście graniczne idzie dość sprawnie. Po naszej stronie jest osobna kolejka dla obywateli UE w której nie było nikogo:) a po ukraińskiej stronie było przed nami ze 2 osoby. Kilkanaście minut i już byliśmy na Ukrainie. Ruszamy na wschód ładnym asfaltem idącym do Lwowa, który powstał na potrzeby Euro 2012. Po drodze dość długi korek, ale nie do przejścia tylko policja ukraińska sprawdza wszystkie auta po kolei jadące w stronę przejścia. Po niewielkich góreczkach dojeżdżamy do Mościsk, gdzie nasza trasa odbija na południe. Tutaj spodziewałem się że jakość nawierzchni ulegnie pogorszeniu, ale nawet mimo dość sporej ilości dziur było całkiem znośnie do jazdy. Dojeżdżamy do Sambiru i robimy przerwę na uzupełnienie kalorii. O dziwo spotykamy tam ukraińskiego kolarza na MTB który ze sporym plecakiem jedzie z Lwowa w stronę Ustrzyk Dolnych. Podczepiamy się pod niego na prawie całym odcinku do Starego Sambiru, a tam nasze drogi się rozchodzą. Nasza droga natomiast wchodzi między karpackie wzgórza. Powoli nabieramy wysokości jadąc doliną rzeki. Zaczynają się większe podjazdy. Po drodze dopadła nas jeszcze burza, więc musieliśmy przeczekać na przystanku. Ten czas wykorzystaliśmy na ugotowanie zupki chińskiej. W Turce szukamy jakiegoś otwartego jeszcze sklepu i nawet się nam to udaje. Zaopatrzeni w prowiant i wodę ruszamy dalej na południe. Już ponad 120 km na liczniku, a tu mamy 4-kilometrowy podjazd z którego zaczynają się co raz ładniejsze widoki na Bieszczady. Co ciekawe od Sambiru jedziemy cały czas nowym asfaltem! Tego się nie spodziewałem! Po zaliczeniu podjazd okazuje się że zjazdu nie ma;) Droga wiedzie przez kolejne kilkadziesiąt kilometrów szczytami wznosząc się co raz wyżej z krótkimi odcinkami w dół. Cały czas mamy widoki na wszystkie okoliczne szczyty łącznie z polskimi Bieszczadami (było widać Halicz oraz Kińczyk Bukowski). W takich to okolicznościach przyrody dojeżdżamy do Sianek, czyli miejscowości do której po polskiej stronie można dojść idąc szlakiem do źródeł Sanu. Zaczynamy poszukiwania noclegu. W sumie było mnóstwo miejsc gdzie można by się rozbić na dziko, ale zaczęliśmy jechać drogą w dół przez Sianki. Przed nami stado krów wracające z pastwiska- co kawałek krowy odbijają same do swoich domów;) Zagaduje nas jeden z lokalnych i po wymianie paru zdań już mamy zapewniony noclegu u niego na ogródku. To był Vasyl:) Dostajemy ciepłą herbatę i małą przekąskę w postaci kotlecików z chlebem. Posłużyła nam ona raczej jako zakąska do przyniesionego przez Vasyla samogonu:P Vasyl był bardzo fajnym gościem z którym spędziliśmy pewnie ze 2 godziny zanim udaliśmy się do namiotów. Zresztą on też w środku nocy miał jechać z rodziną na wakacje nad Morze Czarne. Na koniec jeszcze napełnianie żołądków i spać.

Trasa bez odcinka na dworzec:

Droga w stronę Lwowa © azbest87

Cerkiew w Mościskach © azbest87

Kirkut przy drodze © azbest87

Tory które prowadzą w Bieszczady © azbest87

Kolejna cerkiew spotkana gdzieś po drodze © azbest87

Uzupełnianie zapasów wody © azbest87

Zaczynają się co raz większe górki © azbest87

O dziwo cały czas dobry asfalt © azbest87

Dopadła nas burza- trzeba było przeczekać na przystanku © azbest87

Krajobraz po burzy © azbest87

Karpaty ukraińskie © azbest87

Droga cały czas szła tymi szczytami © azbest87

Za mną w tle widać polskie Bieszczady © azbest87

Górki do zaliczenia na jutro:) © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Przewyższenia>1000m, Tu i tam, Wyprawy, Z kimś

DST 169.20km
Teren 3.00km
Czas 07:10
V_AVG 23.61km/h
V_MAX 67.00km/h
Temperatura 19.0°C
Kalorie 3800kcal
Podjazdy 2010m
Sprzęt FORT
Aktywność Jazda na rowerze

Przemyśl

Niedziela, 11 czerwca 2017 · dodano: 11.06.2017 | Komentarze 0

Po głowie chodziła mi jakaś dłuższa trasa i w końcu padło na Przemyśl. Co prawda nie miałem całego dnia na jazdę, bo popołudniu musiałem wrócić, ale przy wczesnej pobudce wystarczyło żeby obskoczyć w obie strony. Dlatego wyjazd paręnaście minut po 7. Niestety pogoda zaskoczyła mnie nie miło- mokro i tylko 16 stopni. Zapowiadało się trochę lepiej, a tak to trafiłem na najbrzydszy dzień w tym tygodniu. Pod trasę postanowił się podłączyć jeszcze Funfell, więc spotykamy się w Tyczynie i dalej jedziemy już razem. Po rozgrzewce temperatura bardzo nie przeszkadza, a nawet bym powiedział że miło chłodzi. Słońce nie dopieka, więc człowieka tak nie suszy- ogólnie dość dobrze się jechało przy tej pogodzie. Szkoda tylko widoków, które w słoneczne dni są niewątpliwie dużo lepsze na tej trasie.
Droga do Przemyśla od początku szła dość gładko mimo, że miałem postanowienie nie narzucać zbyt wysokiego tempa. Do celu docieramy w 3 godziny ze średnią ponad 27 chociaż po drodze było sporo mniejszych górek i dwa większe podjazdy. Nie spodziewałem się takiego tempa. Drastycznie ta średnia spada podczas plątania się po mieście, pobieżnego zwiedzania i szukania czegoś do żarcia. Z racji że była dopiero 11 w niedzielę to prawie wszystkie knajpki pozamykane, więc ciężko było znaleźć coś konkretnego na obiad. Swoją drogą w Rzeszowie coś takiego byłoby nie do pomyślenia. W końcu łapiemy się na kebaba przy dworcu i robimy chwilę przerwy.
Przed 12 w końcu ruszamy i na początek podjazd serpentyną na północ. W górnej część siadam na koło skutera który mnie zaczął wyprzedzać, ale już pod szczytem odpuszczam sobie po kierowca zaczął się denerwować;)
W Żurawicy odbijamy na Pruchnik i zaczyna się powolna męka. Ruszył się wiatr z zachodu i wieje nam w twarz, do tego dystans robi już swoje zaczynamy czuć zmęczenie. Jakoś dojechaliśmy do Pruchnika, gdzie postanawiamy się rozdzielić- Funfell jedzie na Kańczugę po mniejszych górkach, a jak tak jak planowałem na Świebodną. Tam zaczyna się podjazd który wysysa ze mnie siłę. Jadę niczym emeryt, ale jakoś w końcu doczołgałem się na szczyt. Nawet weszła 15% ściana pod koniec, ale tu już musiałem zastosować technikę węża;) Zjazd i znowu ścianka w górę i reszta zjazdu do Widaczowa. Górka w Jaworniku wchodzi trochę lepiej- tak jakbym zaczął odzyskiwać siły. Po zjechaniu z serpentyn w Szklarach tempo mi wyraźnie wzrosło i tak doleciałem do Tyczyna. Tutaj nagle zaatakował mnie głód i znowu zaczęło mnie odcinać, ale już niedaleko do domu, więc tylko batonik na głód i przez kładkę do Boguchwały. W drodze powrotnej prędkość znacznie poniżej oczekiwań, no ale cóż..
Ze dwa lata już nie robiłem takich dystansów i sporo sił to kosztował, ale jak zwykle jest satysfakcja:)

Jakieś tam foty z komórki:

Panorama rynku w Przemyślu © azbest87

Wieża zegarowa czyli muzeum dzwonów i fajek © azbest87

Pod zamkiem w Przemyślu © azbest87

Kategoria >100km, Fotki, Przewyższenia>1000m, Szosa, Tu i tam, Z kimś

DST 111.10km
Teren 3.00km
Czas 04:34
V_AVG 24.33km/h
V_MAX 70.60km/h
Temperatura 18.0°C
Kalorie 2730kcal
Podjazdy 1260m
Sprzęt FORT
Aktywność Jazda na rowerze

Wietrzna setka z bratem

Niedziela, 21 maja 2017 · dodano: 21.05.2017 | Komentarze 0

Na dzisiaj zgadałem się z bratem na zrobienie jakiejś setuni:) Trasę wymyśliłem na szybkości i dawaj. Pogoda niestety trochę podupadłą w porównaniu do ostatnich dni, ale jeździć się da. Najpierw do Rzeszowa, a później na Słocinę. Cieszyłem się że jednak wziąłem na siebie koszulkę z długim rękawem. Przez Chmielnik względnie z wiatrem do Zabratówki i następnie do Tarnawki. Tam odbiliśmy kawałek w drogę którą jeszcze nie jechałem. Okazało się że asfalt był na jej połowie, a później spory kawałek zjazdu po mega wybojach. Tak nas tam wytłukło że myślałem że mi ręce odpadną.. W Widaczowie mijamy ekipę szosowców, w której jak się okazało później jechał drugi brat;) Jednak oni skręcają w drogę z której my akurat wyjechaliśmy. Wspinamy się na jedną górkę, krótki zjazd i druga górka. Tak docieramy do Huciska Jawornickiego. Zjazd po mokrym asfalcie, więc chyba udało się nam uniknąć deszczu:) Dobrym tempem dojeżdżamy do głównej drogi w Dubiecku. I tu zaczyna się męka.. dostajemy wiatr prosto w twarz i prostą drogę. Ciężko coś mocniej pocisnąć, a do tego sklepy w okolicy otwarte w jakichś dziwnych godzinach np do 16 do 19;) Trzeba było kawałek przejechać zanim znalazł się otwarty i Młody mógł nadrobić trochę kalorii. Następnie ciągnący się w nieskończoności i do tego pod wiatr podjazd przez Ulanicę do Wyręb. W końcu zjeżdżamy do Błażowej pod wiatr i mozolnie jedziemy lekko wznoszącą się drogą do Lecki. Stromy kawałek na koniec daje mi już trochę popalić, bo zapasy energii zaczęły się kończyć razem z wodą w bidonie. Chyba jednak za mało jadłem w trasie. Podjazd pod Przylasek to już na bombie. Chciałem jeszcze szczytem przez Lubenię dotrzeć jak najbliżej mostu w Zarzeczu, ale przejechałem kawałek, a tam drogą zamknięta. Akurat dzisiaj odbywał się tam rajd samochodowy. Musiałem się wrócić i zjechać do Budziwoja. Już nie miałem siły wydziwiać i najkrótszą drogą przez mostek linowy dotarłem do domu. Miałem wrażenie że żołądek już przykleił się mi do kręgosłupa;) Górki i watr dały dzisiaj nieźle popalić..

Kategoria >100km, Przewyższenia>1000m, Rzeszów i okolice, Szosa, Tu i tam, Z kimś

DST 104.58km
Teren 1.00km
Czas 03:43
V_AVG 28.14km/h
V_MAX 51.50km/h
Temperatura 21.0°C
Kalorie 2050kcal
Podjazdy 480m
Sprzęt FORT
Aktywność Jazda na rowerze

Płaska setka na dobicie

Poniedziałek, 15 sierpnia 2016 · dodano: 15.08.2016 | Komentarze 1

Po dwóch dniach intensywnego jeżdżenia po górkach dzisiaj na dobicie padło na płaską setkę.
Początek to dojazd do Rzeszowa i przez Słocinę przebijam się na boczne drogi w stronę Łańcuta. Tutaj wiatr trochę pomaga więc mimo że znowu nie mogę się rozkręcić to jedzie się w miarę ok. Szybko przebijam się przez Łańcut i jadę drogą na Leżajsk aż do skrętu na Rakszawę. Odbijam na Sokołów, a wiatr zaczyna rozdawać karty. Jedzie się trudniej, ale na szczęście od czasu do czasu są odcinki przez las. Z Sokołowa dalej pod wiatr, aż do Raniżowa. tam w końcu odbijam na Rzeszów i wiatr zaczyna więcej pomagać niż przeszkadzać. Odcinek od Głogowa jedzie się bardzo dobrze, ale w Rzeszowie zaczyna mnie już odcinać gdy muszę się zatrzymywać niemal na każdych światłach przez całe miasto. Jednak pół czekolady na taką trasę to trochę za mało;)
To było dobre i aktywne 3 dni:) na pewno dobrze się te jazdy przysłużą w przyszłym tygodniu. Teraz trzeba się trochę zregenerować, bo po tych trzech dniach już czuć zmęczenie w nogach.

Kategoria >100km, Rzeszów i okolice, Szosa, Tu i tam

DST 127.13km
Teren 1.00km
Czas 04:45
V_AVG 26.76km/h
V_MAX 69.52km/h
Temperatura 25.0°C
Kalorie 2900kcal
Podjazdy 1160m
Sprzęt FORT
Aktywność Jazda na rowerze

Pruchnik

Piątek, 29 lipca 2016 · dodano: 29.07.2016 | Komentarze 0

Wolny piąteczek z przeznaczeniem na rower:) W sumie to może zrobiłbym jeszcze dłuższą trasę, ale jutro też pasuje mieć siły na jazdę;)
Na początek temperatura koło 20 stopni i zachmurzone niebo- na rowerze było czuć lekki chłodek- idealnie do jazdy. Szkoda tylko że zanim się rozkręciłem to minęło z godzinę;) Zbyt rzadko zaczynam jazdę tak wcześnie tj po 10;)
Po hopkach jazdę w stronę Kańczugi i Pruchnika. W międzyczasie niebo zaczyna się powoli rozchmurzać i słońce się przebija. w Pruchniku już ładnie świeci, a po porannym miły chłodzie zostało już tylko wspomnienie.. W Pruchniku przerwa na popas i podjazdem przez Kramarzówkę docieram do Babic. Stąd obieram kierunek na Dynów i serpentyny w Szklarach. Nie chciało mi się jechać cały czas główną na Tyczyn więc podjechałem na Borówki i przejechałem szczytem zjeżdżając w Borku Starym. Na końcówce trochę mnie przysuszyło, bo picie się skończyło, a zatrzymywać już mi się nie chciało.
Całkiem spoko się jechało:)

Kategoria >100km, Przewyższenia>1000m, Rzeszów i okolice, Szosa, Tu i tam

DST 100.50km
Teren 1.00km
Czas 03:50
V_AVG 26.22km/h
V_MAX 72.40km/h
Temperatura 23.0°C
Kalorie 2500kcal
Podjazdy 1160m
Sprzęt FORT
Aktywność Jazda na rowerze

Katowanie na górkach

Niedziela, 12 czerwca 2016 · dodano: 13.06.2016 | Komentarze 0

Piękna słoneczna niedziela i trochę więcej czasu więc udało się pokręcić coś po okolicy. Postanowiłem przejechać się drogą z Błażowej do Dylągówki ponieważ odkąd położyli tam asfalt to jeszcze tamtędy nie jechałem, a wcześniej nie raz zdarzało się tam bywać. Po drodze zaliczyłem jeszcze podjazd z Tyczyna na Kielnarową. Z Dylągówki skierowałem się jak na Łańcut pokonując kolejne dwie górki jedno po drugiej i odbiłem przez Kraczkową w stronę Rzeszowa. W sumie to miałem jeszcze sporo siły więc postanowiłem jeszcze zaliczyć podjazd na Słocinę i zjazd od Tyczyna. Stamtąd miałem wracać do domu, ale coś mnie tchnęło żeby jechać dalej:P Dlatego zaliczyłem jeszcze kolejny podjazd przez Hermanową i na koniec na dobicie przez Lubenię- teraz już miałem dość;) Na koniec jeszcze krótka pętla po Boguchwale żeby dobić do setki i czas na odpoczynek, ponieważ dzisiaj było gdzie się zmęczyć..

Kategoria >100km, Rzeszów i okolice, Szosa, Tu i tam, Przewyższenia>1000m

DST 100.90km
Czas 03:29
V_AVG 28.97km/h
V_MAX 62.60km/h
Temperatura 25.0°C
Kalorie 2050kcal
Podjazdy 470m
Sprzęt FORT
Aktywność Jazda na rowerze

Płaska setka

Niedziela, 22 maja 2016 · dodano: 22.05.2016 | Komentarze 0

Dzisiaj w planach było pojeździć trochę po płaskim żeby nie forsować się za bardzo po wczorajszej setce i wczorajszym wieczorze ze znajomymi, który też do najłatwiejszych nie należał;)
Na początek po małych okolicznych góreczkach jazda w stronę Słotwinki i zjazd na płaskości. Później do Bratkowic i naokoło rezerwatu Zabłocie. Tempo było dobre więc postanowił dzisiaj dobić do setki i starałem się zrobić średnią w okolicach 30. Dopóki nie wjechałem do Rzeszowa to plan był na dobrej drodze, ale niestety przejazd przez miast mocno mnie zwolnił i średnia spadła. Na koniec jeszcze pętelka przez Boguchwałę żeby setka stała się faktem.
Pogoda dzisiaj dopisała aż za bardzo i trochę mnie spiekło słońce, ale dobrze się jechało:)

Kategoria >100km, Rzeszów i okolice, Szosa, Tu i tam

DST 106.10km
Teren 1.00km
Czas 04:45
V_AVG 22.34km/h
V_MAX 67.30km/h
Temperatura 21.0°C
Kalorie 2750kcal
Podjazdy 1000m
Sprzęt FORT
Aktywność Jazda na rowerze

Dynowskie okolice

Sobota, 21 maja 2016 · dodano: 22.05.2016 | Komentarze 0

Dzisiaj na jazdę ustawiam się razem z Piotrkiem. Jedziemy jego autem do Dynowa i stamtąd planujemy jakąś szosową pętlę. Zaczynamy od podjazdu w Hłudnie w stronę Izdebek, idzie się tu mocna zagrzać;) Spotykamy tam też starszego Pana na szosie który też dzisiaj robi sporą pętlę po górkach. Szybki zjazd do Izdebek i wspinamy się serpentynami na których Piotrek nie miał jeszcze okazji być. Na szczycie odbijamy w lewo w stronę Wydrnej, ponieważ chcemy jeszcze zwiedzić trochę terenów po drugiej stronie Sanu. Przekraczamy rzekę na kładce w Uluczu i odludnymi terenami wspinamy się do Borownicy. Zaczyna powoli doskwierać głód, a sklepu nigdzie nie widać. Dopiero w Siedliskach takowy znajdujemy i uzupełniamy trochę kalorii. Do Dynowa trochę przeszkadza nam wiatr wiejący w twarz, ale na spokojnie kręcimy przed siebie. Tempo na trasie dostosowane do Piotrka, ponieważ ja jechałem na szosie, a on na góralu na slickach. W Dynowie stwierdzam że czuję się na tyle dobrze że mogę jeszcze uderzyć do domu na rowerze. Narzucam sobie trochę mocniejsze tempo żeby zdążyć jeszcze na końcówkę odcinka na Giro;) No i udaje się jeszcze obejrzeć ostatniej 20-kilka kilometrów;)

Kategoria >100km, Przewyższenia>1000m, Szosa, Tu i tam, Z kimś

DST 100.30km
Teren 2.00km
Czas 03:58
V_AVG 25.29km/h
V_MAX 66.20km/h
Temperatura 22.0°C
Kalorie 2400kcal
Podjazdy 930m
Sprzęt FORT
Aktywność Jazda na rowerze

Dynów i pierwsza setka

Środa, 6 kwietnia 2016 · dodano: 06.04.2016 | Komentarze 0

Dzisiaj wolne na rower więc w planach była dłuższa trasa chociaż w sumie nie wiedziałem na jaką będzie siła.
Najpierw pojechałem przez kładkę i obrałem kierunek na Chmielnik i Zabratówkę. Tam stwierdziłem że śmigę sobie do Tarnawki i później do Hadli Szklarskich, bo już dawno nie było mnie w tych rejonach. Widziałem po drodze kilka nowych asfaltowych dróg, które kiedyś trzeba będzie odwiedzić. Do tego miejsca jechało się dość dobrze, bo i wiatr trochę pomagał. Podjazd w Jaworniku już sporo gorzej, bo zaczęło wiać z przodu. W sumie czułem się jeszcze całkiem spoko także odbiłem w stronę Dynowa i tutaj skończyło się picie. Jakoś nie było sklepu pod ręką, do centrum Dynowa nie chciało mi się jechać więc kręciłem powoli przed siebie i powoli zaczynało mnie co raz bardziej suszyć. Pierwszy sklep znalazłem z 10 km dalej, ale akurat przerwa.. kolejny też zamknięty.. Z tego wszystkiego dojechałem aż do Błażowej. Tam uzupełniłem płyny i dalej pod wiatr zacząłem jechać w stronę Lecki. Kawałek przed szczytem jeszcze zatrzymała mnie jakaś kobieta w aucie, która pobłądziła, a chciała dotrzeć do Rzeszowa;) W Straszydlu wyprzedził mnie jakiś koks. Siadłem mu na koło, ale tempo 40 km/h pod wiatr to póki co nie dla mnie, więc po około 2 km odpuściłem i już swoim tempem dotarłem do domu- dzięki stravie okazało się później że to był Mateusz Bieleń także nie dziwie się że nie wytrzymałem tempa;)

Z pogodą na jazdę trafiłem dzisiaj idealnie- świetnie się jeździło. Oby więcej takich dni:)

Kategoria Tu i tam, Szosa, >100km

Dystans całkowity:	24366.60 km (w terenie 1396.00 km; 5.73%)
Czas w ruchu:	1105:29
Średnia prędkość:	22.04 km/h
Maksymalna prędkość:	81.40 km/h
Suma podjazdów:	184024 m
Maks. tętno maksymalne:	178 (95 %)
Maks. tętno średnie:	155 (83 %)
Suma kalorii:	260561 kcal
Liczba aktywności:	186
Średnio na aktywność:	131.00 km i 5h 56m
Więcej statystyk

Azbestowy

rowerowy blog

Info

Znajomi

Moje rowery

Wykres roczny

Archiwum bloga

>100km